Adam Wzdowski herbu Szreniawa (zm. w 1539 roku) był wojskim sanockim w latach 1518-1538 oraz właścicielem ziemskim.
Życiorys
Urodził się jako syn Macieja (Matheus!) Wzdowskiego, który pełnił funkcję poborcy sanockiego, oraz Zofii Rosenberg, córki Mikołaja.
W 1503 roku udał się w podróż do Rzymu wraz z Wiktorynem Sienieńskim. Od 1508 roku część miasta Nowotaniec była w posiadaniu jego ojca, Macieja Wzdowskiego, a następnie przejęta przez Adama. W 1511 roku jego ojciec nadał miastu kolejne przywileje. W latach 1518–1519 Adam był także właścicielem wsi Bukowiec oraz Wołkowyja.
Po ojcu dziedziczył część miasta Nowotańca (1520), wieś Strachocinę (do 1520) oraz wieś Wzdów (1505–1538).
W 1520 roku król Zygmunt zezwolił Adamowi Wzdowskiemu na zastawienie wsi królewskiej Strachocinę Janowi Boboli de Pyasky. 12 lipca tego samego roku król udzielił pozwolenia podkomorzemu wojskowemu Adamowi Wzdowskiemu na sprzedaż wsi królewskiej Strachocinę Janowi Boboli de Pyasky z Tywoni k. Jarosławia, uznając zasługi Adama dla króla Olbrachta. W 1520 roku A. Wzdowski powierzył Pawłowi Dynowiczowi osadzenie nowych kmieci w Nowotańcu i Jaworniku na prawie kmiecym, stwierdzając: „et habent esse obedientes jure kmethonico in Nowothaniecz”.
W 1532 roku Adam Wzdowski, wraz z Jakubem Freiberger de Cadan oraz podkomorzym sanockim Mikołajem Balem, otrzymał od króla Zygmunta pozwolenie na poszukiwanie wszelkiego rodzaju minerałów w ziemiach sanockich i bieckich.
Zmarł w 1539 roku i został pochowany w Jasionowie. Jego płyta nagrobna z herbami Wzdowskich znajduje się obecnie przy kościele łacińskim w Zmiennicy. Potomstwo Adama Wzdowskiego obejmowało córkę Zofię, która wyszła za Hieronima Stano, drugą córkę, która ożeniła się ze Stanisławem Balem, oraz syna Jana Wzdowskiego, który był fundatorem nagrobka dla ojca w kościele w Jasionowie.
Przypisy
Bibliografia
Biblioteka Warszawska 1854. Tom I, str. 157.
Akta grodzkie i ziemskie.