Adam Witold Odrowąż-Wysocki

Adam Witold Odrowąż-Wysocki

Adam Witold Odrowąż-Wysocki (ur. 12 lutego 1924 w Przemyślu, zm. 14 października 2018 w Warszawie) był polskim dziennikarzem, wykładowcą oraz działaczem politycznym, a także wolnomularzem. Pełnił funkcję prezydenta Universala Framasona Ligo – Polska oraz był wielkim edytorem Wielkiego Wschodu Polski. Ponadto, był redaktorem naczelnym i wydawcą „Wolnomularza Polskiego”.

Życiorys

W latach 1944–1945 brał udział w walkach w Polskich Siłach Zbrojnych. Następnie, w latach 1945–1947, studiował w Instytucie Nauki o Prasie w Wiedniu, a później na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1947–1948). W 1948 roku został na krótko aresztowany. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Krakowie w 1950 roku. Od 1950 do 1957 pracował jako dziennikarz w „Życiu Warszawy”, a następnie został zastępcą redaktora naczelnego w dwóch pismach: „Kurier Polski” (1967–1982) oraz „Życie Warszawy” (1972–1980). Pełnił również rolę starszego wykładowcy i docenta na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 70. zasiadał w Radzie Narodowej miasta stołecznego Warszawy. W okresie 1980–1981 pracował w Biurze Rzecznika Prasowego Rządu PRL, a później był członkiem Prezydium Komitetu ds. Radia i Telewizji, wiceredaktorem Radia „Polonia” oraz redaktorem naczelnym programu Polskiego Radia dla Europy Zachodniej (1981–1986).

W latach 40. był aktywnym członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, jednak nie dołączył do PZPR. Od 1957 roku przynależał do Stronnictwa Demokratycznego. W 1986 roku objął kierownictwo nad Wydziałem Propagandy i Prasy Centralnego Komitetu SD.

Po zakończeniu komunizmu zaangażował się w ruch wolnomularski, dołączając do lóż „Wolność Przywrócona” oraz „Europa” Wielkiego Wschodu Francji. W 1998 roku został zastępcą Wielkiego Mistrza Wielkiego Wschodu Polski ds. mediów. W 1994 roku współorganizował Polską Grupę Narodową Powszechnej Ligi Wolnomularskiej, której przewodniczył.

Był również członkiem utworzonego w 2012 roku w Warszawie Instytutu „Sztuka Królewska w Polsce”, którego celem jest inspirowanie i koordynowanie badań naukowych dotyczących przeszłości oraz teraźniejszości wolnomularstwa, a także zachowanie i udostępnianie świadectw dotyczących masonerii oraz popularyzacja wiedzy na ten temat.

Był żonaty z Bożeną Mirosławą Dołęgowską, dziennikarką, wykładowczynią i działaczką ruchu wolnomularskiego w Polsce.

Pochowany 18 października 2018 roku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A22-7-12).

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej
  • Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej
  • Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (1968)
  • Srebrna Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (17 stycznia 1963)
  • Order Republiki (Egipt)
  • Mérite Philantropique (Grande Médaille D’Or)
  • Gwiazda Budowniczych Katedr (odznaczenie niemieckich wolnomularzy)

Przypisy

Bibliografia