Adam Wincenty z Wiatrowic Wiktor herbu Brochwicz (ur. 13 lutego 1847, zm. 1907) – był polskim ziemianinem.
Życiorys
Był synem Jakuba Wiktora herbu Brochwicz (1814-1887) z jego pierwszego małżeństwa z Wincentą z domu Zatorską herbu Ślepowron (1824-1847).
Po matce nabył majątki Załuż, Wujskie i Pomiarki znajdujące się w okolicach Sanoka. Jako ich właściciel figurował od połowy XIX wieku. Z danych z 1895 roku wynika, że posiadłość tabularna w Załużu była podzielona na dwa korpusy, z czego pierwszy, należący do Adama Wiktora, obejmował 1224 morgi, w tym 409 morgów lasów. Ponadto, według stanu z 1868 roku, posiadał dobra Bykowce.
Został wybrany do Rady c.k. powiatu sanockiego z grupy większych posiadłości i był członkiem wydziału powiatowego od około 1877 do około 1881 roku. Następnie ponownie wybierany był do Rady w latach: od około 1881 do około 1884, od około 1884 do około 1888, od 1888 do około 1890, od 1896 do około 1903 oraz po raz kolejny od około 1903 do około 1906 roku, pełniąc rolę zastępcy członka wydziału. Po kolejnych wyborach, 29 grudnia 1906, został członkiem wydziału.
Był także działaczem Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku, gdzie w połowie nie przyjął funkcji członka rady nadzorczej. Angażował się w działalność społeczną.
Jego żoną była Olga (znana również jako Aleksandra) z domu Żurowska herbu Leliwa (ur. 1850, córka Teofila Żurowskiego). Mieli troje dzieci: Stefan (ur. 1883 lub 1884, żonaty z Olgą Didur, córką Adama Didura, który był nieślubnym dzieckiem Jakuba Wiktora), Roman (1890-1917) oraz Paweł (1893-1940).
Z jego inicjatywy w 1880 roku wzniesiono budynek szkoły w Załużu. W tym samym roku ufundował kaplicę w obrębie majątku w Załużu, pełniącą funkcję zarówno świątyni, jak i rodzinnego grobowca. Zmarł w 1907 roku i został pochowany w krypcie wspomnianej kaplicy, gdzie spoczęła również jego żona Olga. Po jego śmierci majątki Wujskie i Załuż odziedziczył jego syn, Paweł Wiktor.
Przypisy
Bibliografia
Wiktor herbu Brochwicz. W: Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
Benedykt Gajewski: Kaplica grobowa Wiktorów w Załużu. Sanok: 2009, s. 1-8.