Adam Włodzimierz Węgrzecki
Adam Włodzimierz Węgrzecki (30 sierpnia 1937 w Wilnie – 2 lutego 2018) był polskim filozofem, który specjalizował się w fenomenologii, antropologii filozoficznej oraz filozofii spotkania.
Życiorys
W 1962 roku ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1964 roku obronił pracę doktorską pt. „Filozofia człowieka u Maxa Schelera”. W 1983 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy „O poznawaniu drugiego człowieka”. Od 1962 roku pracował w Akademii Ekonomicznej (później Uniwersytet Ekonomiczny) w Krakowie. W latach 1972–1974 pełnił funkcję kierownika Zakładu Filozofii i Socjologii AE, a od 1974 do 1991 roku kierował Zakładem Filozofii AE. Od 1992 roku był kierownikiem Katedry Filozofii AE i w latach 1980–1987 był prodziekanem Wydziału Ekonomiki Produkcji.
W 1997 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Był autorem ponad 80 artykułów naukowych (opublikowanych w języku polskim, angielskim, francuskim, niemieckim i włoskim), książek, podręczników oraz haseł encyklopedycznych i słownikowych. Zredagował kilkanaście książek oraz tłumaczył z języka niemieckiego prace Maxa Schelera, Nicolai Hartmanna, Romana Ingardena, Ludwiga Landgrebe’a, Otto Ranga i wielu innych. Wspólnie z Leszkiem Kasprzykiem napisał popularny podręcznik akademicki pt. „Wprowadzenie do filozofii”.
Zmarł i został pochowany na cmentarzu na Salwatorze w Krakowie (sektor SC10-14-17).
Publikacje
- Wprowadzenie do filozofii, Warszawa 1970 (współautor: Leszek Kasprzyk)
- Scheler, 1975
- O poznawaniu drugiego człowieka, 1982
- Zarys fenomenologii podmiotu, Kraków 1996
- Zarys filozofii, Kraków 2002
- W kręgu myśli Romana Ingardena, Kraków 2011
- Wokół filozofii spotkania, Kraków 2014