Adam Piotr Wegert
Adam Piotr Wegert (ur. 8 września 1910 w Gostyninie, zm. 26 kwietnia 1981 w Bielsku-Białej) był polskim duchownym luterańskim, seniorem diecezji cieszyńskiej oraz członkiem Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w PRL.
Życiorys
Był synem Jana oraz Katarzyny z domu Fugman. Maturę zdobył w czerwcu 1930 roku w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym im. Tadeusza Kościuszki w Gostyninie. W 1934 roku ukończył studia teologiczne na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, a 18 listopada tego samego roku został ordynowany w Łodzi przez ks. bp. Juliusza Burschego. Następnie podjął pracę jako wikariusz w parafii w Krakowie. W latach 1935–1939 pełnił funkcję katechety w Bielsku. W okresie niemieckiej okupacji przebywał w Krakowie. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do Bielska, angażując się w odbudowę tamtejszego życia religijnego oraz zniszczonych w wyniku działań wojennych budynków kościelnych. W 1949 roku został wybrany proboszczem parafii w Bielsku, a w 1957 roku objął również stanowisko seniora diecezji cieszyńskiej, pełniąc obie funkcje aż do przejścia na emeryturę w 1980 roku. Ks. Wegert był także członkiem Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w PRL.
Był zarejestrowany przez Służbę Bezpieczeństwa jako tajny współpracownik pod pseudonimem „Wacław”.
Wybrane odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
- Złoty Krzyż Zasługi (1969)