Adam Tylus (urodzony 20 grudnia 1944 roku) – generał brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; pełnił funkcję szefa Sztabu Służb Technicznych oraz zastępcy Głównego Inspektora Techniki Wojska Polskiego w latach 1990–1993.
Życiorys
Adam Tylus rozpoczął swoją zasadniczą służbę wojskową w październiku 1963 roku. W latach 1964–1969 studiował w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. Po jej ukończeniu w 1969 roku, został przydzielony do Chełmna, gdzie objął stanowisko starszego wykładowcy w 8 Szkolnym Pułku Samochodowym (JW 1955). Następnie służył w Jarominie, gdzie pełnił rolę starszego pomocnika kierownika sekcji technicznej w 61 Pułku Artylerii Wojsk Obrony Przeciwlotniczej. W tym samym roku przeniósł się do Gdańska, gdzie pracował jako starszy pomocnik kierownika sekcji technicznej w 20 Dywizjonie Artylerii Rakietowej 7 DDes.
W latach 1970–1973 pełnił funkcję pomocnika szefa wydziału technicznego, a później został szefem Służby Czołgowo-Samochodowej w 34 Pułku Desantowym w Słupsku. W 1976 roku objął stanowisko kierownika sekcji technicznej oraz zastępcy dowódcy 7 Batalionu Remontowego w Słupsku. W tym samym roku przeszedł kurs specjalistyczny w Wojskowej Akademii Technicznej i został mianowany szefem Służb Technicznych oraz zastępcą dowódcy pułku w 34 pdes. W okresie 1980–1981 pełnił funkcję szefa Służby Czołgowo-Samochodowej w 7 DDes w Gdańsku. W 1981 roku ukończył kurs na poziomie operacyjno-taktycznym w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie, po czym został szefem Służb Technicznych i zastępcą dowódcy 16 Dywizji Pancernej w Elblągu.
W latach 1984–1986 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR, a po ich ukończeniu objął stanowisko szefa sztabu oraz zastępcy szefa Służb Technicznych Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. W latach 1987–1988 był szefem sztabu i zastępcą szefa Służb Technicznych w Pomorskim Okręgu Wojskowym w Bydgoszczy. W okresie 1989–1990 pełnił funkcję szefa Służb Technicznych oraz zastępcy dowódcy POW. W 1990 roku został przeniesiony do Warszawy, gdzie objął stanowisko szefa Sztabu Służb Technicznych oraz zastępcy Głównego Inspektora Techniki WP. W 1992 roku, na tym stanowisku, został awansowany na generała brygady przez prezydenta RP Lecha Wałęsę.
Swój zawodowy okres służby wojskowej zakończył 12 maja 1993 roku, odchodząc ze względu na stan zdrowia, na podstawie decyzji Głównej Wojskowej Komisji Lotniczo-Wojskowej nr 1/II/93 z 4 stycznia 1993 oraz decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 kwietnia 1993. Po zakończeniu służby przez dwa lata pracował w zespole doradców cywilnego wiceministra obrony narodowej ds. wychowawczo-społecznych Bronisława Komorowskiego w rządach Tadeusza Mazowieckiego, gdzie przyczynił się do podpisania umowy na dostawę terenowych mercedesów dla armii. 14 maja 1994 roku podjął pracę w firmie Sobiesława Zasady, a następnie został zastępcą prezesa firm Ster-Projekt oraz Ster-Projekt Technologie C4I, które zajmowały się projektowaniem i wdrażaniem systemów dowodzenia i kierowania dla wojska. Dodatkowo był stałym doradcą sejmowej Komisji Obrony Narodowej, której przewodniczył Bronisław Komorowski.
Awanse
- podporucznik – 1963
- (…)
- generał brygady – 11 listopada 1992
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- i inne
Przypisy
Bibliografia
Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.