Adam Tuczemski
Adam Tuczemski, wcześniej znany jako Adam Mryc (urodzony 16 grudnia 1892 we Lwowie, zmarły we wrześniu 1939 w Warszawie) – był rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego, aktywnym działaczem sportowym oraz przedsiębiorcą.
Życiorys
Adam Tuczemski przyszedł na świat 16 grudnia 1892 we Lwowie jako Adam Mryc. Ukończył gimnazjum w Kołomyi, a w latach 1909–1913 był zawodnikiem klubu sportowego Czarni Lwów. Jego osiągnięcie na dystansie 30 000 metrów – czas 2:06.09.0, uzyskany 3 października 1909, zostało w grudniu 1921 uznane za pierwszy rekord Polski na tym dystansie. 23 maja 1914 roku, jako działacz Czarnych Lwów, objął stanowisko sekretarza nowo utworzonego Polskiego Kolegium Lekkoatletycznego dla byłej Galicji.
Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich, w 2 pułku ułanów. Na mocy rozkazu Wodza Naczelnego Wojsk Polskich z 27 marca 1918 roku, został awansowany na stopień porucznika. Po zakończeniu wojny, jako były oficer Legionów Polskich, został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu podporucznika. 1 czerwca 1919 roku awansował na rotmistrza jazdy. Jako oficer nadetatowy 2 pułku szwoleżerów, służył w Oddziale III Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a w 1924 roku był oficerem 10 pułku strzelców konnych. Po przejściu w stan spoczynku pod koniec lat 20. osiedlił się w Warszawie.
W 1920 roku dołączył do zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Na początku lat 20. był członkiem zarządu odpowiedzialnego za budowę boiska oraz klubu Legii Warszawa. Reprezentował także Sekcję Narciarską Czarnych Lwów na zjeździe Polskiego Związku Narciarskiego, a w latach 1920/1921, 1921/1922 i 1922/1923 pełnił funkcję sekretarza zarządu głównego PZN. W kadencjach 1923/1924 i 1924/1925 był drugim wiceprezesem PZN, a w 1924 roku wszedł w skład komisji odpowiedzialnej za wydanie rocznika PZN. Działał również w zarządzie WOZPN od 1923 roku, a od 10 lipca 1923 roku pełnił rolę zastępcy redaktora naczelnego tygodnika sportowego Stadjon. W 1924 roku był jednym z założycieli Yacht Klubu Polskiego.
Adam Tuczemski był żonaty. Na podstawie dokumentu Komisariatu Rządu m.st. Warszawy z 6 września 1929 roku, otrzymał zgodę na zmianę nazwiska z „Mryc” na „Tuczemski”. Wraz z Jerzym Henrykiem Lasockim, został zarządcą firmy „Tuczemski i Ska. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”, zarejestrowanej 9 kwietnia 1931 roku, która zajmowała się produkcją i montażem wyrobów betonowych. Był autorem artykułu pt. Zastosowanie betonu do budowy kanałów wentylacyjnych w domach mieszkalnych, opublikowanego w czasopiśmie Cement, numer 6-10/1931. W socjalistycznym dzienniku Robotnik w numerze 239 z 14 lipca 1934 roku, pojawiły się doniesienia, że Adam Tuczemski, prowadzący firmę Wyroby Betonowe Solec, wyzyskuje pracowników, oferując im skrajnie niskie wynagrodzenie i nie płacąc za godziny nadliczbowe.
Według jednego źródła, Adam Tuczemski zginął podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku. Inna inskrypcja nagrobna wskazuje na jego śmierć w 1943 roku. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 125-3-24).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
Przypisy
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004. ISBN 83-9136-63-9-1. Brak numerów stron w książce.