Adam Tadeusz Halamski (ur. 26 grudnia 1975 w Warszawie) jest polskim paleontologiem.
Życiorys
W 1996 roku Adam Halamski uzyskał licencjat z biologii oraz nauk o Ziemi na Université Pierre et Marie Curie w Paryżu. Następnie, w 1999 roku, ukończył studia magisterskie (summa cum laude) z paleontologii na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego praca dyplomowa powstała pod opieką Gertrudy Biernat i Wacława Bałuka. W 2004 roku obronił doktorat z nauk o Ziemi w Instytucie Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk oraz Université de Lyon I, a jego promotorami byli Andrzej Baliński oraz Patrick R. Racheboeuf. W 2016 roku uzyskał habilitację w dziedzinie nauk o Ziemi w zakresie geologii na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, prezentując pracę zatytułowaną Późnokredowe flory liściowe Archipelagu Europejskiego – rewizja systematyczna, paleoekologia i paleoklimatologia.
Jego zainteresowania badawcze obejmują takie tematy jak: kredowe flory liściowe, ramienionogi (z okresu syluru do jury, zwłaszcza środkowego dewonu), a także mikrotaksonomia roślin współczesnych (w tym jaskry apomiktyczne).
Od 1999 roku jest zawodowo związany z Instytutem Paleobiologii PAN. Prowadził wykłady w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz na Uniwersytecie Warszawskim.
W 2001 roku został członkiem Towarzystwa Linneuszowskiego w Lyonie.
Jest synem socjologa i dyplomaty Adama A. Halamskiego oraz socjolożki Maria Halamskiej.