Adam Lasota Szostkiewicz
Adam Lasota Szostkiewicz (ur. 18 grudnia 1905 w Żmigrodzie Nowym, zm. 22 lutego 1974 w Warszawie) był polskim zootechnikiem, profesorem, a także prorektorem i rektorem Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Kazimierza, sędziego powiatowego, oraz Marii z Bilińskich. W 1924 roku ukończył III Gimnazjum w Krakowie, a w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując dyplom w styczniu 1929. Był członkiem Polskiej Korporacji Akademickiej Arcadia. Z powodu trudnej sytuacji materialnej (ojciec zmarł w 1910 roku) musiał łączyć naukę z pracą zarobkową, zajmując się introligatorstwem, szyldami oraz pracując jako magazynier w zakładach w Żyrardowie i w majątku Polskiej Akademii Umiejętności w Lipowej.
Po uzyskaniu dyplomu uniwersyteckiego w kwietniu 1929 roku podjął pracę w Małopolskim Towarzystwie Rolniczym we Lwowie jako instruktor w organizacji kółek rolniczych. Kierował gospodarstwem wysokogórskim w Czarnohorze. Pod kierunkiem Romana Prawocheńskiego specjalizował się w hodowli owiec i wełnoznawstwie, co pozwoliło mu w maju 1930 roku objąć stanowisko inspektora hodowli owiec oraz zagospodarowania pastwisk górskich w Wojewódzkiej Delegaturze Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego w Stanisławowie. W grudniu 1936 roku przeniósł się do Katowic, gdzie rozpoczął pracę w Śląskiej Izbie Rolniczej.
W czasie II wojny światowej przebywał głównie w Krakowie, gdzie pracował jako robotnik w wytwórni środków do prania, a później jako inspektor w Izbie Rolniczej. W sierpniu 1944 roku został aresztowany przez Niemców i spędził kilka miesięcy w obozie koncentracyjnym w Płaszowie.
W lutym 1945 roku minister rolnictwa PKWN skierował Szostkiewicza do Katowic z zadaniem zorganizowania Wojewódzkiej Izby Rolniczej; został jej dyrektorem, a w latach 1946-1948 kierował Wojewódzkim Biurem Rolnym przy Wojewódzkim Zarządzie Związku Samopomocy Chłopskiej.
W lutym 1948 roku przeniósł się do Cieszyna, gdzie objął stanowisko wykładowcy hodowli zwierząt w Państwowej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego. Po likwidacji uczelni w 1950 roku, jego obowiązki przejęła Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie, gdzie pracowało wielu pracowników Cieszyna, w tym Szostkiewicz. W Olsztynie został profesorem kontraktowym i w wrześniu 1950 roku objął funkcję pierwszego dziekana Wydziału Zootechnicznego. W latach 1952-1954 był prorektorem uczelni, a po nominacji dotychczasowego rektora Mariana Gotowca na stanowisko wiceministra rolnictwa pełnił obowiązki rektora w 1953 roku. Prowadził wykłady z hodowli ogólnej zwierząt oraz hodowli owiec, organizując Katedrę Hodowli Ogólnej Zwierząt Użytkowych na Wydziale Zootechnicznym. Był również jednym z organizatorów uczelnianego Akademickiego Związku Sportowego oraz aktywnie działał jako lektor w Towarzystwie Wiedzy Powszechnej.
W październiku 1954 roku przeszedł do pracy w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych w Warszawie, gdzie został wicedyrektorem w Centralnym Zarządzie Hodowli Zarodowej. W latach 1958-1959 współpracował z Centralnym Komitetem Organizacyjnym Kółek Rolniczych w Warszawie. Pełnił także funkcję sekretarza generalnego Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Rolnictwa, zajmując się organizacją szkoleń dla pracowników rolnictwa, co przyczyniło się do powstania punktów konsultacyjno-szkoleniowych przy uczelniach oraz wydawania biuletynów i periodyku „Postęp w Rolnictwie”. Na emeryturę przeszedł z końcem 1969 roku.
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 33, rząd 4, grób 11).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (18 stycznia 1946)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1 stycznia 1955)
Upamiętnienie
W 1991 roku jego imię nadano jednej z ulic w dzielnicy Olsztyna – Brzeziny.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kozdroń, Antoni Sołoma, Anna Wójcicka, Kortowo w 45-leciu. Z dziejów Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie, Oficyna Wydawnicza ART, Olsztyn 1995 (tu data śmierci: 1975).
- Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Książnica Polska, Olsztyn 1997 (tu data śmierci: 22 lutego 1972).
- Barbara Grudniewska, 50 lat Wydziału Bioinżynierii Zwierząt 1950–2000, część II, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2000.