Adam Szczerbowski

Adam Szczerbowski, znany również jako as, A.S., H.Sz., H. Szczerbiec (ur. 13 września 1894 roku w Jarosławiu, zm. 23 września 1956 roku w Łodzi) był polskim poetą, pedagogiem, krytykiem literackim oraz tłumaczem.

Życiorys

Był synem Antoniego Szczerbowskiego i Rozalii z Hoffmanów. Ukończył gimnazjum w 1913 roku, a następnie Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w 1921 roku, uzyskując jednocześnie kwalifikacje do nauczania w szkołach średnich.

I wojna światowa

Od 1914 do 1918 roku służył w Legionach Polskich. Po przejściu jego Korpusu na rosyjską stronę frontu w bitwie pod Rarańczą, został internowany, a następnie wcielony do armii austriackiej. Walczył na froncie włoskim, wracając do Lwowa w 1919 roku. W 1920 roku zgłosił się jako ochotnik do wojska polskiego.

Dwudziestolecie międzywojenne

Od 1921 roku pracował jako nauczyciel języka polskiego i historii w gimnazjach w Hrubieszowie, gdzie nawiązał znajomość z Bolesławem Leśmianem, który wówczas prowadził kancelarię notarialną. W 1928 roku przeniósł się do Puław, gdzie uczył języka polskiego w gimnazjum. W 1932 roku osiedlił się w Zamościu, obejmując stanowisko dyrektora Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Jana Zamoyskiego, gdzie również nauczał języka polskiego w prywatnym gimnazjum żeńskim oraz w Seminarium Nauczycielskim.

Był redaktorem (lub współredaktorem) wielu publikacji, w tym „Przeglądu Hrubieszowskiego” (gdzie w 1926 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego) oraz „Teki Zamojskiej” (1938–1939). Publikował w czasopismach takich jak Maski, Ruch Literacki, Nowa Książka oraz Polonista.

Jako zadeklarowany piłsudczyk, w Zamościu był wiceprezesem koła Obozu Zjednoczenia Narodowego oraz przewodniczącym komisji rewizyjnej oddziału Związku Legionistów Polskich.

II wojna światowa i po wojnie

Szczerbowski opuścił Zamość w 1939 roku i osiedlił się w Warszawie, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu. Brał udział w powstaniu warszawskim, a po jego klęsce został osadzony w obozach przejściowych w Pruszkowie i Miechowie.

Po wojnie zamieszkał w Łodzi, gdzie do 1953 roku pełnił funkcję dyrektora gimnazjum, a później pracował jako nauczyciel języka polskiego w VI Liceum Ogólnokształcącym.

Życie prywatne

Ożenił się około 1922 roku z Janiną Klimowicz (zm. 1968) i miał z nią syna, który zmarł w obozie niemieckim po upadku powstania warszawskiego. Został pochowany 26 września na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (kwatera XXXIV-20-5).

Twórczość

Złote czasy (1919) – zbiór wierszy

Dziwy sanitariusza Opałka (1921) – opowiadania

Ul (1924) – pierwszy tomik poetycki

Ozimina i Wesele (1924) – artykuły literackie

Grody Czerwieńskie w Ziemi Nadburzańskiej (1925) – szkic historyczny

Miejsce urodzenia i metryka chrztu Bolesława Prusa (1926) – przyczynek biograficzny

Kwiat na mogile (1928) – drugi tomik poetycki

Pamiętnik II Ogólnopolskiego Zjazdu Polonistów w Krakowie (1930) – sprawozdanie ze zjazdu

My znamy was i kochamy (1931) – artykuł dotyczący roli pisarzy w nauczaniu literatury

Szkoła – pisarz – nauczyciel (1931) – rozprawa o tej samej tematyce

Jana Kasprowicza „Pieśń o Waligórze”, O akcji i kompozycji poematu, Zapomniany utwór Jana Kasprowicza (1931) – artykuły poświęcone Janowi Kasprowiczowi

Recenzja książki „Polskość Nietzschego i jego filozofia” Bernarda Szarlitta (1931)

Tłumaczenie dzieła „Pieśni duchowne” Novalisa (1933)

W sprawie „wyboru poezyj” Jana Kasprowicza w klasie ósmej (1933)

Brzegiem szału w niepojętość zieloności (1934) – o poezji Leśmiana

O „Łące” Bolesława Leśmiana (1934)

Krople rosy (1934) – trzeci tomik wierszy

Antologia: Współczesna poezja polska (1915–1935) (1936)

Ogród zamknięty (1937) – tomik wierszy metafizycznych

Wśród młodych poetów regionu lubelskiego (1938) – rozprawa poświęcona poezji Ciesielczuka

Bolesław Leśmian (1938) – zbiór artykułów

Wybór poezji Kasprowicza (1945) – opracowanie i przedmowa

Rozszumiały się wierzby… (1946) – sztuka napisana wspólnie z Piotrem Greniukiem.