Adam Sroczyński
Adam Sroczyński (30 grudnia 1910, Poznań – 17 października 2008) był polskim technologiem produktów skrobiowych oraz profesorem na Politechnice Łódzkiej.
Wykształcenie i wczesna kariera
W 1935 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera chemika na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. Rok później rozpoczął pracę w Wytwórni Przemysłu Ziemniaczanego we Wronkach na stanowisku zastępcy dyrektora ds. produkcji oraz kierownika laboratorium. W 1937 roku przeniósł się do Wytwórni w Lubaniu koło Poznania, gdzie zarządzał krochmalnią i syropiarnią. Podczas II wojny światowej pracował w polskim Zakładzie Cukierniczym w Jarosławiu oraz w Cukrowni Przeworsk. W czerwcu 1945 roku powrócił do Wytwórni w Luboniu, a następnie objął stanowisko dyrektora Wytwórni Przemysłu Ziemniaczanego w Kątach Wrocławskich. W 1947 roku dodatkowo został dyrektorem Wytwórni w Namysłowie, gdzie zajmował się odbudową i uruchomieniem produkcji.
Działalność dydaktyczna
W 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną, początkowo prowadząc kursy w Instytucie Technologii Rolnej Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1949 roku był związany z Katedrą Technologii Przemysłów Rolniczych na Politechnice Wrocławskiej, gdzie w 1952 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Następnie współpracował z Akademią Rolniczą we Wrocławiu, prowadząc wykłady z fizykochemii węglowodanów. Jednocześnie wykładał także technologie chemiczne w przemyśle fermentacyjnym, mikrobiologię techniczną oraz chemię koloidów w Szkole Inżynierskiej organizowanej przez Politechnikę Wrocławską.
Kariera na Politechnice Łódzkiej
W marcu 1954 roku dołączył do Wydziału Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej, gdzie zorganizował Zakład Technologii Krochmalu i Syropu (późniejszy Zakład Technologii Skrobi i Cukiernictwa). Kierował nim w latach 1956–1970. W 1956 roku uzyskał tytuł zastępcy profesora, a w 1962 roku, po zakończeniu przewodu habilitacyjnego, został docentem. Jego praca habilitacyjna dotycząca odzyskiwania białka z soku ziemniaczanego została opublikowana przez Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych. We wrześniu tego samego roku objął etat docenta w Katedrze Cukrownictwa i Technologii Środków Spożywczych. W 1971 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku profesora zwyczajnego.
Badania i osiągnięcia
Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na przemyśle ziemniaczanym i cukierniczym, w szczególności na chemii i technologii skrobi. Do jego istotnych osiągnięć badawczych można zaliczyć: opracowanie metody odzyskiwania białka z soku ziemniaczanego, rozpoczęcie badań nad uzyskiwaniem skrobi modyfikowanych oraz badania nad krystalizacją glukozy z soków glukozowych i hydrolu.
Publikacje i nagrody
Był autorem 98 publikacji, 15 patentów oraz współautorem dwóch książek. Wypromował 12 doktorów. W latach 1958–1969 pełnił funkcję prodziekana ds. dydaktycznych, a następnie prodziekana ds. naukowych na Wydziale Chemii Spożywczej PŁ.
W 1995 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
Był członkiem Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN oraz przez 10 lat przewodniczącym Sekcji Technologii Węglowodanów PAN. Współzakładał również Polskie Towarzystwo Technologów Żywności. Otrzymał wiele odznaczeń za swoje osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz odznakę „Zasłużony Nauczyciel PRL”.
Bibliografia
Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 237.
Lucjan Krala, Tadeusz Pierzgalski. Profesor Adam Sroczyński 1910-2008. „Życie uczelni: biuletyn informacyjny Politechniki Łódzkiej”. 107, s. 45, marzec 2009. ISSN 1425-4344.
Linki zewnętrzne
Prof. zw. dr hab. in Adam Sroczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-01-31].
