Adam Stefan Śmigielski (urodzony 24 grudnia 1933 w Przemyślu, zmarł 7 października 2008 w Sosnowcu) był polskim duchownym rzymskokatolickim, salezjaninem, doktorem nauk teologicznych, rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie w latach 1975–1981, przełożonym prowincjalnym inspektorii wrocławskiej św. Jana Bosko w latach 1986–1992 oraz biskupem diecezjalnym sosnowieckim w latach 1992–2008.
Życiorys
Urodził się 24 grudnia 1933 roku w Przemyślu jako ósme dziecko Stanisława (zawodowego oficera, a później urzędnika kurii przemyskiej) oraz Józefy (absolwentki szkoły gospodarczej, zajmującej się wychowywaniem dzieci). W 1946 roku rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Morawskiego w swoim rodzinnym mieście, a w 1951 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął nowicjat w Towarzystwie Salezjańskim, a profesję zakonną złożył w 1952 w Kopcu, natomiast śluby wieczyste złożył 2 września 1955 roku w Krakowie. W latach 1951–1953 studiował filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie, a następnie w latach 1953–1956 studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. 30 czerwca 1957 roku został wyświęcony na prezbitera w archikatedrze św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Lublinie przez biskupa diecezjalnego Piotra Kałwę. W latach 1956–1959 studiował na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (Sekcja Pisma św.), gdzie uzyskał magisterium z teologii oraz licencjat z Pisma św. Kontynuował naukę w latach 1969–1971 na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie w 1971 roku uzyskał doktorat z teologii na podstawie dysertacji pt. „Rozwój idei Boga w Starym Testamencie”. Dodatkowo, w latach 1971–1974 uzupełniał specjalizację na studiach biblistycznych w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, a w latach 1974–1975 w Francuskiej Szkole Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie.
W latach 1969–1971 pełnił funkcję kapelana Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w Chylicach. W latach 1975–1981 był przełożonym wspólnoty salezjanów w Krakowie, a w latach 1982–1986 w Oświęcimiu. W latach 1986–1992 sprawował urząd przełożonego prowincjalnego inspektorii wrocławskiej św. Jana Bosko.
W latach 1959–1969 uczył Pisma św. oraz języków biblijnych w seminarium salezjańskim w Krakowie, gdzie w latach 1963–1966 był prefektem studiów, a w latach 1975–1981 rektorem. W latach 1971–1974 pracował jako wychowawca w Międzynarodowym Instytucie Salezjańskim w Rzymie. Brał udział w pracach Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów, pełniąc w latach 1966–1971 funkcję sekretarza, a w latach 1976–1991 będąc członkiem tej komisji.
25 marca 1992 roku został mianowany biskupem diecezjalnym nowo powstałej diecezji sosnowieckiej. 30 maja 1992 roku przyjął święcenia biskupie w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu i przeszedł ingres do kościoła katedralnego. Konsekrował go kardynał Józef Glemp, prymas Polski, w towarzystwie kardynała Franciszka Macharskiego, arcybiskupa metropolity krakowskiego, oraz Stanisława Nowaka, arcybiskupa metropolity częstochowskiego. Jako dewizę biskupią wybrał słowa „Da mihi animas” (Daj mi dusze). W 1992 roku powołał kurię biskupią, sąd biskupi, wyższe seminarium duchowne (z siedzibą w Krakowie), diecezjalny Caritas, a w 2000 roku Centrum Edukacji Młodzieży „Kana”. Erygował także diecezjalne studium katechetyczne w Sosnowcu oraz studium teologiczne dla świeckich w Olkuszu.
Jako jeden z pierwszych biskupów w Polsce w swojej kurii diecezjalnej utworzył wydział młodzieżowy, a w każdym dekanacie ustanowił księdza odpowiedzialnego za sprawy młodzieży. W latach 2001–2004 zrealizował I synod diecezjalny, który miał na celu ujednolicenie działalności duszpasterskiej w diecezji, powstałej z połączenia części trzech innych jednostek. W 1999 roku gościł w Sosnowcu papieża Jana Pawła II podczas jego wizyty apostolskiej w Polsce. Współpracował z lokalnymi przedstawicielami samorządu, zachowując apolityczną postawę; dwa razy w roku organizował spotkania świąteczne dla samorządowców i działaczy organizacji z terenu diecezji. Ustanowił 9 nowych parafii, konsekrował 47 świątyń oraz wyświęcił 134 prezbiterów.
W strukturach Konferencji Episkopatu Polski był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Misji oraz członkiem Komisji „Iustitia et Pax”.
Zmarł 7 października 2008 roku w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. św. Barbary w Sosnowcu, po długiej chorobie nowotworowej. 11 października 2008 roku został pochowany na placu przy katedrze sosnowieckiej.
Odznaczenia, wyróżnienia, upamiętnienie
Nadano mu honorowe obywatelstwo miast: Sosnowca (2007), Będzina (2007), Czeladzi (2008), Jaworzna (2008) oraz gminy Klucze (2003). Otrzymał odznakę „Zasłużony dla Miasta Sosnowca” (2005).
Wyróżniony tytułem Kawalera Znaku Polski Walczącej przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej (2000), Orderem św. Stanisława nadanym przez Bractwo Dam i Kawalerów Orderu Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika (2003), Buławą Kasztelańską Będzina od starosty powiatu będzińskiego (2005), Kryształowym Laurem Umiejętności i Kompetencji za rok 2006 przyznanym przez Regionalną Izbę Gospodarczą w Katowicach oraz tytułem Honorowego Członka Towarzystwa Przyjaciół Będzina (2007).
Na jego cześć nazwano ulice w Sosnowcu (2009) oraz Będzinie (2017).
Przypisy
Linki zewnętrzne
Nota biograficzna Adama Śmigielskiego na stronie diecezji sosnowieckiej. [dostęp 2019-01-06].
Adam Śmigielski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21] (ang.).