Adam Ślusarczyk
Adam Ślusarczyk (ukr. Адам Слюсарчик, Adam Slusarczyk; urodził się 24 sierpnia 1912 roku w Dąbrówce Ruskiej, zmarł 19 września 1947) był kapłanem greckokatolickim oraz kapelanem UPA.
Biografia
W 1930 roku ukończył Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku, zdając egzamin dojrzałości. Następnie rozpoczął naukę w Greckokatolickim Seminarium Duchownym w Przemyślu. W jesieni 1933 roku został skierowany do Rzymu, gdzie od 1 stycznia 1934 roku studiował w Papieskim Seminarium Duchownym św. Jozafata. Co roku brał udział w audiencji, którą papież udzielał studentom. Został wyświęcony na kapłana 18 kwietnia 1937 roku przez biskupa A. Evreinoffa. Ukończył studia 15 lipca 1938 roku, broniąc pracę doktorską.
Po powrocie do Polski w 1939 roku został mianowany wikariuszem w Bełżcu, gdzie odprawiał msze w filialnej cerkwi w Kwaszyninie. Na przełomie 1939 i 1940 roku objął stanowisko wikariusza w Lublińcu Nowym, odprawiając nabożeństwa w cerkwi w Lublińcu Starym. Pracował także jako katecheta w lokalnej szkole. Szybko zyskał zaufanie oraz szacunek parafian.
W ostatnich latach II wojny światowej, ze względu na zagrożenie ze strony polskiego podziemia, często nocował u mieszkańców wsi, unikając plebanii. Wiosną 1945 roku, po wysiedleniu na Ukrainę proboszcza cerkwi w Lublińcu Nowym – Ołeksandra Kozenki oraz części mieszkańców, pozostał z parafianami obu Lublińców w trudnym czasie. Prawdopodobnie w maju 1945 roku, dzięki jego mediacji, doszło do rozmów między AK-WiN a UPA w Rudzie Różanieckiej, które zakończyły najbardziej krwawy okres walk polsko-ukraińskich w tym regionie. Wkrótce potem przeszedł do podziemia, przyjmując pseudonim „Knyha”.
Od października 1946 roku przebywał w bunkrze technicznego ośrodka Krajowego Prowodu OUN „Wulkan”, znajdującego się w pobliżu Monasterza. Tam zajmował się tłumaczeniem na język angielski i francuski materiałów podziemnych, które były przeznaczone dla ambasad państw zachodnioeuropejskich w Polsce. Mimo trudnych warunków, regularnie odprawiał msze dla wiernych.
Zginął 19 września 1947 roku, próbując wydostać się z kryjówki otoczonej przez żołnierzy KBW oraz funkcjonariuszy UB. Jego współpracownik, Iron Kudłajczuk ps. „Dowhyj”, został wówczas ranny i wzięty do niewoli.
Miejsce pochówku ks. Ślusarczyka pozostaje nieznane.
Przypisy
Bibliografia
- Eugeniusz Misiło, Akcja Wisła. Dokumenty, Warszawa 1993
- Grzegorz Motyka, Tak było w Bieszczadach. Walki polsko-ukraińskie w Polsce 1943–1948, Warszawa 1998
- Кристина Ярош, Про отця Адама Слюсарчика, (w: Вісник Любачівщини nr 13), Lwów 2005
- Ярослав Стех, Пропам’ятна книга українських діячів Перемищини XIX–XX століть, Przemyśl – Lwów 2006