Adam Roman Skałkowski
Adam Roman Skałkowski herbu Nałęcz (20 czerwca 1892 w Jarosławiu – 23 grudnia 1976 w Krakowie) był podpułkownikiem administracji Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 20 czerwca 1892 roku w Jarosławiu, w rodzinie Władysława Skałkowskiego, urzędnika, oraz Magdaleny z Wybranowskich (1861–1952). Po ukończeniu gimnazjum we Lwowie, w latach 1911–1912 odbył obowiązkową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii, jako jednoroczny ochotnik w twierdzy Poli. Następnie, w latach 1912–1914, uczęszczał na trzy semestry do Szkoły Politechnicznej we Lwowie i w tym okresie był członkiem Związku Strzeleckiego.
Podczas I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii, a jego macierzystym oddziałem był Pułk Artylerii Fortecznej Nr 7. Na stopień podporucznika został mianowany z datą 1 listopada 1917 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii fortecznej.
12 kwietnia 1927 roku otrzymał awans na majora z datą 1 stycznia 1927 i 52. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W czerwcu tego samego roku został przeniesiony do 15 Pułku Artylerii Polowej w Bydgoszczy, obejmując stanowisko dowódcy II dywizjonu. W lipcu 1929 roku przeszedł do kadry oficerów artylerii, jednocześnie przenosząc się do Dowództwa 2 Grupy Artylerii w Lublinie. Od 1 października 1930 roku był przydzielony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych, a 1 listopada 1934 roku został zastępcą szefa gabinetu, na którym to stanowisku pracował przez następne pięć lat. Na stopień podpułkownika awansował z datą 19 marca 1939 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna.
Zmarł 23 grudnia 1976 roku i spoczął na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie.
Był mężem Maria Schaetzel de Merzhausen (1896–1976), z którą miał córkę Teresa (ok. 1921–1995) oraz syna Mariana (1924–2015), który był architektem.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1933 „za zasługi na polu administracji wojska”
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii – 1937
- Krzyż Oficerski estońskiego Orderu Krzyża Orła – 1937
- Krzyż Kawalerski francuskiego Orderu Legii Honorowej – 1932
- Krzyż Kawalerski szwedzkiego Królewskiego Orderu Miecza I klasy – 1934
- Łotewski Medal Pamiątkowy 1918–1928 – 1933
- Srebrny Medal Waleczności 1. klasy
Przypisy
Bibliografia
- Skałkowski Adam. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.2529 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-09-01].
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.