Adam Julian Siciński
Adam Julian Siciński (ur. 25 grudnia 1895 w Górach, zm. 3 sierpnia 1975 w Poznaniu) – żołnierz armii niemieckiej, armii wielkopolskiej, rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego. Brał udział w I wojnie światowej, wojnie polsko-bolszewickiej oraz kampanii wrześniowej, a także był kawalerem Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w folwarku Góry, w ówczesnym powiecie wrzesińskim w Prowincji Poznańskiej, w rodzinie Macieja i Teodory z d. Echaust. Miał siostrę Sabinę. Ukończył gimnazjum w Poznaniu, gdzie w 1914 roku uzyskał maturę. W 1915 roku został wcielony do armii niemieckiej.
W pierwszych dniach stycznia 1919 roku, w trakcie powstania wielkopolskiego, wstąpił jako ochotnik do formującego się oddziału konnego w Śremie. Około 10 stycznia 1919 roku wyruszył na front pod Zbąszyniem, współpracując z oddziałem piechoty i kawalerii pod dowództwem mjr. Stefana Chostowskiego, walcząc przeciwko Heimat oraz Grenzschutzowi. 2 lutego 1919 roku, wraz ze swoim oddziałem, został włączony do 1 Pułku Ułanów Wielkopolskich, późniejszego 15 Pułku Ułanów Poznańskich. W szeregach tego pułku brał udział w walkach z bolszewikami, szczególnie wyróżniając się w sierpniu 1920 roku nad Bugiem, gdzie zadał ciężkie straty nieprzyjacielowi, umożliwiając grupie płk. Ładosia oraz 15 p.uł. Wkpl. rozproszenie dywizji bolszewickiej. Za te zasługi został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Po wojnie awansował na stopień porucznika, pełniąc funkcję dowódcy pułkowej szkoły podoficerskiej. W 1923 roku został przeniesiony do rezerwy. Później pracował m.in. w branży rolniczej w Lesznie i Poznaniu. 29 stycznia 1932 roku otrzymał awans na rotmistrza, z datą starszeństwa 2 stycznia 1932 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych kawalerii.
W trakcie kampanii wrześniowej pełnił rolę komendanta Kwatery Głównej Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Po zakończeniu walk do 1945 roku był jeńcem oflagu Woldenberg. Po wojnie pracował w zakładach zbożowych.
Zmarł w 1975 roku w Poznaniu, gdzie został pochowany na cmentarzu górczyńskim (kwatera VPf-15-21).
Życie prywatne
Był dwukrotnie żonaty: z Zofią Buttler oraz Władysławą Kirchner. Miał syna, Wojciecha.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3900
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (7 czerwca 1939)
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy (9 stycznia 1960)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Jan Janusz Czarnecki: Zarys historii wojennej 15-go pułku ułanów poznańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne „Gniazdo”. [dostęp 2021-05-23].