Adam Schwarz

Adam Schwarz (ur. 7 grudnia 1878 w Krakowie, zm. 1 czerwca 1934 w Warszawie) – polski inżynier leśnictwa.

Życiorys

Był synem Henryka Schwarza oraz Teresy z domu Seifert. W 1896 roku ukończył gimnazjum i udał się do Wiednia, gdzie przez trzy lata studiował w Hochschule für Bodenkultur. Po zdobyciu tytułu inżyniera leśnictwa oraz odbyciu stażu, rozpoczął pracę w Dyrekcji Lasów we Lwowie, a w 1906 roku objął stanowisko zarządcy państwowego nadleśnictwa w Suchodole. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, a po roku przeniesiony do pracy w administracji leśnej, gdzie kierował obwodami leśnymi w Dąbrowie Górniczej, a następnie w Kielcach. W 1916 roku został dyrektorem lasów w Lublinie, gdzie prowadził działania mające na celu ochronę lasów Gór Świętokrzyskich, w tym Puszczy Jodłowej, przed rabunkowym wyrębem.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, objął stanowisko naczelnika Wydziału Administracji w Departamencie Leśnictwa w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych, gdzie pracował przez dwa lata. Od 1920 roku pełnił funkcję zastępcy profesora i zorganizował oraz kierował Zakładem Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii Drewna na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1922 roku został kierownikiem naukowym Lasów Doświadczalnych SGGW w Rogowie, gdzie prowadził badania dotyczące zawartości wody w drewnie oraz zamrożenia w budulcu, a także zainicjował badania nad żywicowaniem sosny pospolitej. W 1923 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w latach 1925-1926 pełnił funkcję dziekana Wydziału Leśnego.

Oprócz pracy w SGGW, był również wykładowcą encyklopedii leśnictwa na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej oraz leśnictwa w Państwowej Szkole Mierniczej w Warszawie. Od 1927 roku przez cztery lata piastował stanowisko najpierw wiceprezesa, a później prezesa Związku Zawodowego Leśników. W roku akademickim 1928/1929 dojeżdżał do Lwowa, gdzie prowadził wykłady z zakresu użytkowania lasu na tamtejszej Politechnice. W 1929 roku doprowadził do przekształcenia Zakładu Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii Drewna w samodzielną katedrę.

Adam Schwarz został odznaczony fińskim Krzyżem Komandorskim Orderu „Białej Róży”. Jego synem był Adam Czarnowski.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (pod murem ul. Tatarskiej, grób 328).