Adam Rozwadowski

Adam Jordan Rozwadowski

Adam Jordan Rozwadowski, herbu Trąby, urodził się 6 lipca 1876 roku w Dołpotowie, a zmarł 23 stycznia 1957 roku. Był pułkownikiem kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Adam przyszedł na świat 9 lipca 1876 roku w Dołpotowie, w rodzinnym majątku. Pochodził z rodziny Rozwadowskich herbu Trąby, będąc prawnukiem Kazimierza Rozwadowskiego (pułkownika wojsk polskich), wnukiem Wiktora Rozwadowskiego (1812-1858, oficera powstania listopadowego, odznaczonego Virtuti Militari) i Jakuba Wiktora oraz synem Franciszka Rozwadowskiego (1848-1916, ziemianina, posła) oraz Marii Scholastyki z domu Wiktor herbu Brochwicz (zm. 1848). Miał brata Tomisława (1841-1920) oraz rodzeństwo: Tomisława (1877-1897), Władysława (1879-1935), Jerzego (1881-1966) i Zofię (1886-1953). Około 1911 roku został odznaczony godnością c.k. podkomorzego.

W kawalerii C. K. Armii został mianowany podporucznikiem 1 września 1897 roku, a następnie awansowany na porucznika 1 listopada 1901 roku. Służył w 13 Galicyjskim pułku ułanów w Złoczowie, gdzie od początku pełnił służbę obok swoich kuzynów: por./rtm. Samuela Jordan-Rozwadowskiego oraz od około 1902 roku rtm. Wiktora Jordan-Rozwadowskiego. Około 1909 roku objął stanowisko komendanta plutonu pionierów, które wcześniej zajmowali jego kuzyni, a od 1910 do 1913 roku był adiutantem pułku. W tym czasie awansował na rotmistrza 1 maja 1911 roku. Pozostał w 13 pułku w czasie pokoju do 1914 roku. W trakcie I wojny światowej walczył jako żołnierz pułku piechoty nr 13 do 1918 roku, awansując na majora kawalerii 1 maja 1917 roku.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Adam został przyjęty do Wojska Polskiego, gdzie 1 czerwca 1919 roku awansował na podpułkownika kawalerii. W 1921 roku był dowódcą 8 pułku ułanów w Rakowicach koło Krakowa. Jako oficer nadetatowy w 1923 roku pełnił funkcję zastępcy szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie. W 1924 roku awansował na pułkownika kawalerii z datą starszeństwa 15 sierpnia. Od 20 listopada 1924 roku dowodził 5 pułkiem Strzelców Konnych w Tarnowie, z którego przeszedł w stan spoczynku 4 lutego 1927 roku, a jego emerytura obowiązywała od 30 kwietnia 1927 roku. Po zakończeniu służby pozostał w Krakowie. W 1934 roku jako pułkownik kawalerii w stanie spoczynku został przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny, figurując w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto.

22 września 1907 roku w Miejscu Piastowym ożenił się z Anną Trzecieską herbu Strzemię (1888-1926, córka Jana Trzecieskiego). Miał córkę Urszulę (1909-2001, żonę Tadeusza Antoniego Mikułowskiego-Pomorskiego) oraz syna Jana (1910-1990). Opracował życiorys i wspomnienie pt. „Zapomniany” w publikacji poświęconej swojemu kuzynowi, gen. Tadeuszowi Rozwadowskiemu.

Adam Jordan Rozwadowski zmarł 23 stycznia 1957 roku i został pochowany w grobowcu Łętowskich na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Odznaczenia

Krzyż Walecznych – dwukrotnie (po raz pierwszy przed 1923, po raz drugi przed 1924)
Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i z mieczami (przed 1918)
Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (przed 1916) i z mieczami (przed 1918)
Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce (przed 1912)
Krzyż Wojskowy Karola (przed 1918)
Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1900)
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (przed 1909)
Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913 (przed 1914)