Adam Rosadziński
Adam Rosadziński (urodzony 12 grudnia 1900 w Buku, zmarły 31 stycznia 1923) był żołnierzem armii niemieckiej, armii wielkopolskiej oraz Wojska Polskiego. Brał udział w powstaniu wielkopolskim oraz wojnie polsko-bolszewickiej. Otrzymał Order Virtuti Militari.
Życiorys
Adam przyszedł na świat 12 grudnia 1900 roku w mieście Buku. Ukończył szkołę powszechną i pracował jako kolejarz w Poznaniu. W 1918 roku został wcielony do armii niemieckiej. Wziął udział w powstaniu wielkopolskim, służąc w II batalionie garnizonowym w Poznaniu. Następnie, jako żołnierz 7 pułku strzelców Wielkopolskich, walczył w odrodzonym Wojsku Polskim na froncie wojny polsko-bolszewickiej.
W szczególności wyróżnił się podczas walk 12 i 21 sierpnia 1920 roku pod Wolą Karczewską oraz na trasie Zambrów – Białystok, gdzie „jako ochotnik zdobył karabin maszynowy i przyczynił się do zdobycia 12 km i 4 armat”.
Za swoje heroiczne czyny został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Zmarł 31 stycznia 1923 roku w wyniku choroby płuc, której nabawił się na froncie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1885
- Krzyż Walecznych
Przypisy
Bibliografia
Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Włodzimierz Rupniewski: Zarys historii wojennej 61-go pułku Piechoty Wielkopolskiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.