Adam Romer

Adam hr. Feliks Maria Romer

Adam hr. Feliks Maria Romer (urodzony 5 stycznia 1892 w Neutitschein, zmarły 14 sierpnia 1965 w Londynie) był rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego, publicystą oraz politykiem.

Życiorys

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był synem Adama (1856–1938), który przez wiele lat pełnił funkcję starosty powiatowego na Morawach, oraz Elżbiety z domu Vetter von der Lilie (1859–1936). W jego rodzinie znajdowały się również rodzeństwo: Maria, Karol (1885–1938, również dyplomata) oraz Rodryg (ur. 1903, ziemianin, porucznik kawalerii Wojska Polskiego).

Studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie I wojny światowej służył w armii austriackiej. Został wzięty do niewoli przez Rosjan, a w obozie bołchowskim objął przewodnictwo Polskiej Organizacji Wojskowej. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu w Rosji, pracował w Radzie Polskiego Zjednoczenia Międzypartyjnego oraz w komisji jeńców Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego (Naczpolu).

Po powrocie do Polski, został przyjęty do Wojska Polskiego. Służył na placówkach w Belgii i Finlandii oraz brał udział w rokowaniach z Litwinami. W Wojsku Polskim awansował na stopień rotmistrza kawalerii z datą senioratu od 1 czerwca 1919. W 1923 roku, jako oficer nadetatowy 5 pułku ułanów z Ostrołęki, został przydzielony do Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Następnie został zweryfikowany jako rotmistrz rezerwy kawalerii z datą senioratu od 1 czerwca 1919, a w 1924 roku, jako były oficer służby stałej, był w rezerwie 5 pułku ułanów. W 1934 roku, jako rotmistrz rezerwy kawalerii, został przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I po ukończeniu 40. roku życia i pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III.

Do 1924 roku pełnił funkcję referenta biura prasowego Prezydium Rady Ministrów. Publikował swoje prace w polskich czasopismach takich jak: „Polska Zbrojna”, „Czas”, „Słowo”, „Dziennik Poznański”, „Dzień Polski”, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, „Prąd”, „Drogi Polskie”, „Przegląd Powszechny” oraz w prasie zagranicznej. Od 1926 roku był aktywnym działaczem Stronnictwa Prawicy Narodowej. W latach 1939–1944 pełnił funkcję dyrektora Biura Prezydium Rady Ministrów przy rządach Władysława Sikorskiego i Stanisława Mikołajczyka.

Został pochowany na cmentarzu Gunnersbury (Sq. FA gr. 18).