Adam Ptaszyński

Adam Ptaszyński (ur. 14 października 1924 w Grodźcu, zm. 13 marca 1984) – podpułkownik w aparacie bezpieczeństwa publicznego PRL.

Życiorys

Adam Ptaszyński przyszedł na świat 14 października 1924 roku w Grodźcu, w rodzinie Andrzeja i Marianny. W okresie od 28 kwietnia 1945 roku do 18 września 1947 roku służył w Brygadzie Zaporowej Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, biorąc udział w walkach z podziemiem niepodległościowym w województwach białostockim, gdańskim oraz bydgoskim.

Na początku 1948 roku przeszedł z Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego do Urzędu Bezpieczeństwa. Od 20 stycznia 1948 roku pełnił funkcję wartownika w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Tczewie, a od 1 czerwca 1948 roku był młodszym referentem w Referacie III. 15 lutego 1949 roku awansował na młodszego referenta w Referacie I tego urzędu. Od 1 kwietnia 1950 roku był referentem, a od 1 kwietnia 1951 roku starszym referentem Sekcji 5 Wydziału I w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku.

15 stycznia 1952 roku objął stanowisko szefa Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Malborku. 10 września 1952 roku rozpoczął naukę w rocznej Szkole Oficerskiej Centrum Wyszkolenia MBP w Legionowie. 15 września 1953 roku został szefem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Wejherowie. W 1954 roku awansował na porucznika i kontynuował pracę jako szef Powiatowego Urzędu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego w Wejherowie. Od 21 kwietnia 1956 roku pełnił funkcję starszego oficera operacyjnego w Departamencie I Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego. Od 1 lutego 1957 roku do 19 lipca 1958 roku był słuchaczem dwuletniej Szkoły Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

1 sierpnia 1959 roku został starszym oficerem operacyjnym w Departamencie I MSW. W 1961 roku awansował na kapitana. Od 1 listopada 1963 roku pracował w Wydziale IX Departamentu I MSW. 1 czerwca 1965 roku został mianowany inspektorem tego Wydziału. W maju 1966 roku uzyskał stopień majora. 1 września 1966 roku objął stanowisko inspektora Departamentu I MSW, a 5 czerwca 1970 roku został awansowany na podpułkownika. W latach 1959–1963 był rezydentem Departamentu I MSW w Berlinie Wschodnim, a w latach 1970–1972 realizował zadania Departamentu I MSW w Hagenwerder w NRD, oficjalnie jako asystent dyrektora polskiego przedsiębiorstwa budowlanego „Energoexport”. 30 września 1971 roku został zwolniony ze służby.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1971)

Złoty Krzyż Zasługi (1965)

Srebrny Krzyż Zasługi (1954)

Medal „Za udział w walkach w obronie władzy ludowej” (1984)

Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1970)

Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1966)

Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1969)

Medal „Za udział w walkach o Berlin” (1971)

Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1971)

Odznaka „20 lat w Służbie Narodu” (1965)

Przypisy