Adam Antoni Piasecki (urodzony 24 grudnia 1873 w Bieganowie, zmarł prawdopodobnie 30 kwietnia 1945 w KL Bergen-Belsen) był polskim przemysłowcem, cukiernikiem oraz działaczem społecznym, znanym jako „Króla czekolady”.
Życiorys
Był synem Antoniego (rządcy dór lub według niektórych źródeł dworskiego agronoma) oraz Emili Krzyżanowskiej. Dorastał w dworku w Bieganowie. W wieku 12 lat, po śmierci ojca, rozpoczął praktykę cukierniczą w cukierni Müllerowicza w Kielcach, a następnie w Warszawie. Egzamin czeladniczy zdał w 1893 roku, po czym przeniósł się do Krakowa, gdzie pracował w wytwórni cukrów i herbatników Antoniego Nowińskiego.
W 1898 roku założył pracownię cukierniczą i otworzył swój pierwszy sklep na ul. Długiej 20, który później przeniósł na ul. Długą 10. W 1904 roku otworzył kolejny sklep w Kamienicy Margrabskiej przy ul. Floriańskiej 2 (Rynek Główny 47).
W 1910 roku, po uzyskaniu kredytu z Krajowego Funduszu Przemysłowego, otworzył pierwszą w Krakowie fabrykę czekolady przy ul. Szlak 26. Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej jego fabryka produkowała 11 rodzajów twardej czekolady, trzy rodzaje czekolady mlecznej, 13 czekolad nadziewanych, a także galanterię czekoladową, biszkopty i herbatniki, które z powodzeniem konkurowały z wyrobami austriackimi. Piasecki jest również twórcą batonika „Danusia”.
Po wybuchu wojny nastąpił spadek produkcji i jakości wyrobów. W związku z problemami ze zbytem, Piasecki otworzył sklep firmowy na Rynku Głównym, którego wnętrze zaprojektował Franciszek Mączyński.
W 1919 roku, kiedy fabryka zaczęła lepiej prosperować, Piasecki sprzedał ją spółce z o.o., w której stał się współudziałowcem. W 1920 roku przekształciła się ona w nową firmę: A. Piasecki-Fabryka Czekolady w Krakowie SA, która zbudowała fabrykę czekolady na zakupionej parceli przy ul. Wrocławskiej 17. Prezesem Rady Zawiadowczej firmy został hrabia Szczepan Tarnowski, a dyrektorami Adam Piasecki i hrabia Władysław Bobrowski. W 1924 roku firma zatrudniała 124 stałych pracowników oraz 20–40 sezonowych, a do 1927 roku liczba pracowników wzrosła do 330.
Był także aktywnym działaczem społecznym i patriotycznym. W trakcie I wojny światowej wspierał walczących żołnierzy swoimi wyrobami oraz przekazał znaczne datki na organizację plebiscytu na Śląsku. Wspierał finansowo renowację Wawelu. Był współtwórcą szkoły cukierniczej w Krakowie i pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Cukierników.
W czasie II wojny światowej pełnił nadal rolę dyrektora firmy, jednak został aresztowany przez Niemców za przydzielenie swoim pracownikom deputatu słodyczy. Uwięziony przy ul. Montelupich, został następnie wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Groß-Rosen, a później do KL Bergen-Belsen, gdzie zmarł. Jego ciało pochowano w zbiorowej mogile.
Po wojnie fabryka Piaseckiego została upaństwowiona i w 1951 roku, wraz z dwiema innymi, wcześniej prywatnymi firmami, weszła w skład nowo utworzonych państwowych Zakładów Przemysłu Cukierniczego „Wawel”.
Adam Piasecki był żonaty z Michaliną Przybylską, jednak nie mieli dzieci.
Ordery i odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 9 listopada 1931).
Przypisy
Bibliografia
Artykuł autorstwa Macieja Stańczyka – Przedwojenni ludzie interesu i ich zaskakujące pasje, opublikowany w serwisie Biznes.Onet.pl (26.04.2013). biznes.onet.pl [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-07)].
Znane postaci – biogram Adama Piaseckiego. Gmina Radków, województwo świętokrzyskie. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-13)].