Adam Paprocki (urodzony 19 czerwca 1891 w Warszawie, zmarły 14 listopada 1940 w obozie KL Mathausen-Gusen) był polskim architektem oraz urbanistą.
Życiorys
Adam Paprocki ukończył swoje studia z zakresu architektury na Politechnice Lwowskiej oraz Politechnice Wiedeńskiej. Był aktywnym architektem, urbanistą oraz działaczem w środowisku architektów. W 1932 roku objął stanowisko prezesa Związku Stowarzyszeń Architektów Polskich (ZSAP) i uczestniczył w II Zjeździe w 1931 roku oraz IV Zjeździe w 1932 roku. Ponadto, był członkiem Komisji Rzeczoznawców Urbanistycznych przy Zarządzie Miejskim Warszawy oraz Kolegium Sekretarzy Konkursowych Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Przez pewien czas pełnił również funkcję rzeczoznawcy urbanistycznego w Związku Miast Polskich przed 1939 rokiem. W latach 1929–1931 oraz 1932–1933 piastował stanowisko prezesa Towarzystwa Urbanistów Polskich (TUP). W latach 1936–1937 był wiceprezesem SARP, a w tym samym czasie był również członkiem spółdzielni Stowarzyszenia Urzędników Państwowych (SUP) i do 1940 roku mieszkał w kamienicy, którą zaprojektował dla SUP przy ulicy Gdańskiej 2 w Warszawie.
Latem 1940 roku został aresztowany przez Gestapo. 14 sierpnia 1940 roku przeniesiono go z KL Dachau do KL Gusen. Dokumenty obozowe KL Dachau podają, że zmarł 14 listopada 1940 roku. W jego rodzinnym grobowcu w starej części cmentarza Powązkowskiego w Warszawie umieszczono symboliczną tablicę.
Ważniejsze projekty i realizacje
- 1922-1926 (według innych źródeł: do roku 1930) – osiedle Kolonia Staszica, Filtry, Warszawa (współpraca z Antonim Dygatem, Romanem Felińskim, Marianem Kontkiewiczem oraz Józefem Referowskim);
- 1925 – plan zagospodarowania Otwocka (wraz z Włodzimierzem Brzozowskim) oraz (niespełniony) projekt przebudowy zabytkowej willi, siedziby magistratu w Otwocku;
- 1926:
- plan nowej siedziby Wschodniej Okręgowej Dyrekcji Kolei Państwowych (po przeniesieniu z Radomia do Chełma) (wraz z Adamem Kuncewiczem),
- projekt zabudowy miasta Łowicza,
- laureat (III nagroda) konkursu na rozbudowę i regulację miasta Radomia (wraz z Jerzym Beillem; w współpracy z Marią Buckiewicz i Leonem Suzinem);
- 1929 – projekt architektoniczny Etapu Emigracyjnego na Grabówku (wraz z Adamem Kuncewiczem);
- 1930 – projekt parcelacji i zabudowy Małego Kacka pod Gdynią (wraz z Adamem Kuncewiczem);
- 1932-1934 – budynek Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza przy ul. T. Chałubińskiego 3b w Warszawie (wraz z Piotrem Kwiekiem);
- 1935:
- plan zabudowy Otwocka, powiększonego o dzielnice Soplicowo i Śródborów (wraz z Władysławem Brzozowskim);
- zespół kamienic dawnej Spółdzielni SUP w Warszawie – między ulicami Gdańską, Bieniewicką, Potocką oraz placem Jacka Kuronia w Warszawie (wspólny adres: Gdańska 2), obecnie wpisany do gminnego rejestru zabytków.