Adam Paleolog (urodzony 17 grudnia 1896 w Rumnie, zmarł 27 maja 1956) – major obserwator Wojska Polskiego, odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Życiorys
Przyszedł na świat 17 grudnia 1896 w Rumnie, w powiecie Rudki, jako syn Zygmunta i Zofii z domu Chorzelskiej. Po tym, jak Polska odzyskała niepodległość, dołączył do Wojska Polskiego. Brał udział w walkach podczas wojny polsko-bolszewickiej. W wyniku swoich osiągnięć został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów zawodowych lotnictwa wojskowego, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku. W latach 1923 i 1924 był oficerem w 2 pułku lotniczym stacjonującym w garnizonie Kraków. W styczniu 1925 roku został przeniesiony do Centralnych Zakładów Lotniczych w Warszawie. 3 maja 1926 roku uzyskał awans na majora ze starszeństwem od 1 lipca 1925 roku, zajmując 8. lokatę w korpusie oficerów aeronautycznych. W 1928 roku, jako oficer 2 pułku lotniczego, pracował w Centralnej Składnicy Lotniczej. 28 stycznia 1931 roku został mianowany zastępcą dowódcy 6 pułku lotniczego we Lwowie. 2 września 1931 roku, wracając z inspekcji w Lwowie-Skniłowie, doznał poważnych obrażeń w wyniku katastrofy lotniczej pod Chodorowem, do której doszło krótko po starcie wieczorem. Następnie został przewieziony pociągiem do szpitala we Lwowie (w katastrofie ranny został również major Franciszek Haberek, dowódca dywizjonu szkolnego). Po zdarzeniu przebywał w szpitalu. W 1934 roku, jako oficer w stanie spoczynku, był ewidencjonowany w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI i był w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI.
W obliczu II wojny światowej, podczas kampanii wrześniowej, pełnił funkcję dowódcy Oddziału Portowego Bazy Lotniczej nr 6. Następnie udał się na Zachód, docierając do Wielkiej Brytanii, gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych w Anglii w ramach Royal Air Force, otrzymując numer służbowy RAF P-1163. Nie został przydzielony do jednostek bojowych, lecz trafił do obozu izolacyjnego na wyspie Bute. Po zwolnieniu z obozu służył jako major obserwator (ang. squadron leader).
Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 27 maja 1956 roku i został pochowany na cmentarzu południowym (Southern Cemetery) w Nottingham. W Anglii był również znany jako Adam Nemezyuz.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 8101
- Krzyż Walecznych
- Medal Lotniczy (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Polowa Odznaka Obserwatora nr 18 (11 listopada 1928)
- Czechosłowacka Odznaka Obserwatora
Przypisy
Bibliografia
- Paleolog Adam. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.18-1153 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-01].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Adam Paleolog. listakrzystka.pl. [dostęp 2017-07-24].
- Adam Paleolog. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2017-07-24].