Adam Ostrowski (śpiewak)

Adam Ostrowski

Adam Ostrowski (urodzony w 1872 lub 1873 roku, prawdopodobnie w Warszawie, zmarł 29 kwietnia 1921 roku tamże) był polskim śpiewakiem operowym (bas), reżyserem teatralnym oraz kierownikiem teatru.

Życiorys

Ostrowski pochodził z rodziny o tradycjach teatralnych – jego matka, Alojza Żółkowska, oraz dziadek, Alojzy Żółkowski, byli aktorami. Kształcił się w zakresie śpiewu pod okiem Witolda Aleksandrowicza. Jego debiut miał miejsce w czerwcu 1898 roku na deskach Warszawskich Teatrów Rządowych, gdzie zagrał rolę Ramfisa w operze Aida. Mimo krytycznych uwag na temat występu, otrzymał angaż w zespole, w którym występował do stycznia 1903 roku. W kolejnych latach wyjechał za granicę, gdzie kontynuował naukę wokalną, występując m.in. w Bolonii, Buenos Aires i Montevideo. Przed 1906 rokiem wrócił do Warszawy, gdzie wystąpił w Teatrze Wielkim. Był związany z tym zespołem, występując i reżyserując, aż do swojej tragicznej śmierci w 1921 roku.

W latach 1907–1911, w czasie przemian własnościowych Opery, angażował się w zachowanie dotychczasowego charakteru zespołu. Po wybuchu I wojny światowej brał udział w koncertach charytatywnych, a po wyjściu Rosjan z Warszawy w sierpniu 1915 roku, uczestniczył w inauguracji polskiego repertuaru sceny, która miała miejsce w październiku tego samego roku, gdzie wystawiono Halkę Stanisława Moniuszki. Na początku 1916 roku objął kierownictwo Opery w komisji zarządzającej Teatrem Wielkim. Po raz kolejny kierował zespołem od listopada 1918 roku do momentu, gdy kierownictwo Opery przejął Emil Młynarski w 1919 roku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wystąpił m.in. w przedstawieniu inaugurującym pierwsze obrady Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej 16 października 1919 roku, które składało się z fragmentów polskich oper. Był również członkiem Rady Artystycznej Związku Artystów Scen Polskich, powołanej na I Zjeździe w 1919 roku.