Adam Ostrowski (prawnik)

Adam Ostrowski

Adam Ostrowski (urodzony 17 września 1911 we Lwowie, zmarły 15 stycznia 1977 w Warszawie) był polskim prawnikiem. W czasie II wojny światowej pełnił funkcję Okręgowego Delegata Rządu we Lwowie, a po wojnie był ambasadorem w Sztokholmie i Rzymie.

Życiorys

Ukończył gimnazjum we Lwowie oraz Wydział Prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza w 1933 roku. Następnie pracował jako asystent w Katedrze Teorii Prawa UJK, a do 1938 roku był pełnomocnikiem do spraw młodzieży rektora UJK, Stanisława Kulczyńskiego.

W czasie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939–1941) został zmuszony do odejścia z uczelni z powodu publicznego protestu przeciwko ukrainizacji Uniwersytetu Lwowskiego. Do końca okupacji sowieckiej w 1941 roku pracował w wydawnictwie. W 1943 roku wstąpił do PPS i został kierownikiem konspiracyjnej Walki Cywilnej we Lwowie. Od 15 marca 1944 roku pełnił funkcję Okręgowego Delegata Rządu we Lwowie, gdzie kierował akcją propagandowego przeciwdziałania ewakuacji Polaków ze Lwowa i okolic, która została zainicjowana przez Niemców.

Po ponownym zajęciu Lwowa przez Sowietów, został aresztowany przez NKWD 31 sierpnia 1944 roku. Po aresztowaniu zdecydował się na pełną współpracę z NKWD, co doprowadziło do aresztowania i skazania jego podwładnych na wyroki do 20 lat łagru. Ta współpraca może tłumaczyć jego dalszą karierę w PRL. Po zwolnieniu, 31 grudnia 1944 roku został dokooptowany na wniosek Polskiej Partii Socjalistycznej do Krajowej Rady Narodowej. 21 stycznia 1945 roku został mianowany zastępcą kierownika resortu administracji publicznej PKWN, w lutym 1945 roku wojewodą krakowskim, a po kilku miesiącach ambasadorem w Szwecji, a w 1948 roku ambasadorem w Rzymie.

Od 1950 roku pracował w Komitecie do spraw Radiofonii, a od 1954 do 1967 roku był dyrektorem Państwowego Instytutu Wydawniczego. W 1957 roku objął stanowisko prezesa Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek.

Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B35-2-9).