Adam-ondi-Ahman
Adam-ondi-Ahman to miejsce, które w wierzeniach ruchu Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów) jest postrzegane jako punkt, do którego Adam i Ewa udali się po opuszczeniu ogrodu Eden. Jest to koncepcja opisana w objawieniach, które otrzymał Joseph Smith, pierwszy prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Informacje te można znaleźć w Naukach i Przymierzach, jednym z mormońskich pism świętych. Wskazują one, że ogród Eden znajdował się w hrabstwie Jackson w stanie Missouri, a Adam zgromadził swoich prawych potomków w Adam-ondi-Ahman na trzy lata przed swoją śmiercią, udzielając im swojego błogosławieństwa. Ponadto, zgodnie z tymi objawieniami, miejsce to ma być również punktem spotkania pomiędzy Adamem a Świętymi w Dniach Ostatnich, co jest przewidziane w starotestamentalnej Księdze Daniela.
Dokładna lokalizacja Adam-ondi-Ahman pozostaje nieznana w kontekście rozważań mormońskich teologów. Nie jest również jasne, jakie jest dokładne objawione znaczenie jego nazwy, która rzekomo pochodzi z języka adamowego, uniwersalnego języka, który przewija się w wierzeniach Świętych w Dniach Ostatnich. Przyjęte interpretacje pochodzą od współpracowników Smitha i mówią o miejscu lub ziemi Bożej, którą zamieszkiwał Adam. Bruce R. McConkie, członek Kworum Dwunastu Apostołów oraz ekspert w zakresie mormońskiej doktryny, zauważył, że Adam-ondi-Ahman musiał być obszarem o znacznych rozmiarach, ponieważ zapisy w Naukach i Przymierzach wspominają o ziemi, dolinie i górach związanych z tym miejscem. Sam Chrystus miał położyć podwaliny pod Adam-ondi-Ahman.
Lokalizacja tego teologicznego konceptu w geografii Stanów Zjednoczonych została ustalona przez Josepha Smitha na podstawie objawienia, które otrzymał. Pierwszy mormoński lider nadał tę nazwę miejscu wcześniej znanemu jako Spring Hill w hrabstwie Daviess. Wkrótce zaczęto używać tej nazwy do określenia założonej w tym miejscu mormońskiej osady. Bruce McConkie, bazując na przesłankach teologicznych, postulował, że Far West, osada w hrabstwie Caldwell, również leży w obrębie Adam-ondi-Ahman.
Niezależnie od dokładnego przypisania granic geograficznych temu miejscu, odegrało ono kluczową rolę w burzliwej i krótkiej historii mormońskiego osadnictwa w Missouri. Po usunięciu Świętych w Dniach Ostatnich z Missouri wiosną 1839 roku, obszary znane jako Adam-ondi-Ahman przeszły w ręce antymormońskich osadników. John Cravens nabył centralną część tego terenu i założył miasto Cravensville. Przez około 30 lat miasto to było dość zaludnione i konkurowało z Gallatin o miano stolicy hrabstwa Daviess. Po 1871 roku opustoszało, a jego tereny zaczęto ponownie wykorzystywać jako grunty rolne i pastwiska.
Adam-ondi-Ahman wróciło w ręce mormońskie w 1944 roku, kiedy to Wilford C. Wood zakupił 38 akrów ziemi w imieniu Kościoła. Ostatecznie posiadłości Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich na tym obszarze zwiększyły się do około 3000 akrów. Przeprowadzono także badania archiwalne i archeologiczne mające na celu ustalenie rozmiaru oraz zbadania historii tej dawnej mormońskiej osady.
Adam-ondi-Ahman zajmuje ważne miejsce w mormońskiej eschatologii. Wspomniane wcześniej ponowne spotkanie Adama z Świętymi w Dniach Ostatnich, zorganizowane w Adam-ondi-Ahman, ma być wprowadzeniem do wielkiego i strasznego dnia Pana. Podczas tego spotkania wszyscy, którzy posiadają klucze upoważnienia, przekażą je Adamowi. Adam przekaże je przybyłemu ponownie Jezusowi Chrystusowi, który podejmie ostateczne kroki przygotowawcze do swojego osobistego królowania na ziemi.
Miejsce to zostało uwiecznione w wczesnej mormońskiej kulturze. Opowiada o nim hymn autorstwa W.W. Phelpsa oraz pokrewny hymn napisany przez Elizabeth Ann Smith Whitney.
Przypisy