Adam Nowotny (urodzony w 1901 roku w Nowym Targu, zmarł w 1949 roku w Brighton) był doktorem prawa oraz prokuratorem w Sądzie Apelacyjnym w Katowicach i Sądzie Najwyższym II RP.
Życiorys
Adam Nowotny przyszedł na świat w 1901 roku w Nowym Targu w rodzinie Kazimierza Nowotnego, adwokata i właściciela ziemskiego, oraz Matyldy Nowotnej z domu Mrowec. Był czwartym z sześciorga dzieci, po Stanisławie Nowotnym (1895–1942), inżynierze chemiku, legioniście oraz kawalerze Orderu Virtuti Militari; Bogumile Nowotnym; Annie Nowotny-Mieczyńskiej (1899–1982), profesor biochemii w Instytucie Uprawy i Nawożenia Gleby w Puławach; a także po młodszym rodzeństwie: Franciszku Nowotnym (1904–1972), profesorze biochemii w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie, oraz Marii Nowotny.
W Nowym Targu ukończył szkołę powszechną, a następnie w 1919 roku Gimnazjum (obecnie I LO). Prawo studiował w Krakowie, gdzie w 1924 roku uzyskał tytuł doktora prawa. Aplikację sędziowską odbył w Krakowie, a w 1928 roku został mianowany podprokuratorem Sądu Okręgowego w Chorzowie, a następnie, 31 maja 1928 roku, podprokuratorem Sądu Okręgowego w Katowicach. W 1930 roku awansował na wiceprokuratora Sądu Okręgowego, a w latach 1931–1934 prowadził sprawy polityczne oraz sprawy o wyjątkowym znaczeniu. W 1934 roku został wiceprokuratorem Sądu Apelacyjnego w Katowicach, a w 1936 roku objął stanowisko zastępcy prokuratora tegoż sądu. Po śmierci prokuratora dra Mariana Tokarskiego, Minister Sprawiedliwości powierzył mu obowiązki Prokuratora Sądu Apelacyjnego w Katowicach, które pełnił od 12 stycznia do 13 maja 1938 roku. Jako wiceprokurator brał udział w licznych procesach przeciwko szpiegom niemieckim, w tym w głośnym procesie Jana Glodnego oraz grupy Jugendgruppebeim Volksbund, która organizowała szkolenia i patrole, a także tworzyła listy gończe z nazwiskami Polaków przeznaczonymi do likwidacji przez Gestapo. Dr Adam Nowotny znalazł się na tej liście. Od 1939 roku był prokuratorem Sądu Najwyższego w Warszawie.
Na emigracji współpracował z rządem RP na uchodźstwie. Był członkiem komisji prawników powołanej przez ministra sprawiedliwości prof. Wacława Komarnickiego, mającej na celu zbadanie przyczyn katastrofy na Gibraltarze, w której zginął gen. Władysław Sikorski. Na czele komisji stał prof. Tadeusz Cyprian, a w jej skład wchodzili także dr Adam Nowotny oraz mgr Jerzy Jaczynowski.
Zmarł w Brighton na południu Anglii, 26 czerwca 1949 roku.
Ordery i odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Zachodni