Adam Nowodworski
Adam Nowodworski herbu Nałęcz (ur. 1572 w Nowym Dworze, zm. 20 sierpnia 1634 w Poznaniu) – biskup kamieniecki od 1615, przemyski od 1627 oraz poznański od 1631.
Uczył się w Rzymie i Bolonii. W 1601 roku został kanonikiem gnieźnińskim, a w 1610 pełnił funkcję królewskiego sekretarza. Od 1611 był opatem komendatoryjnym w klasztorze OO Cystersów w Przemęcie. W 1618 roku został komisarzem Rzeczypospolitej przy królewiczu Władysławie, biorąc udział w rokowaniach pokojowych z Rosjanami, które zakończyły się rozejmem w Dywilinie, który podpisał. Był także zwolennikiem działań wojennych przeciwko Szwecji. W 1632 roku był elektorem Władysława IV Wazy z województwa poznańskiego. W 1633 roku otrzymał nominację na senatora rezydenta.
Jako biskup przemyski w 1630 roku konsekrował kościół oo. Bernardynów w Leżajsku, a jako biskup poznański zorganizował oraz przeprowadził w 1632 roku kolejny synod w Poznaniu.
Był fundatorem kolegium jezuitów w Łomży.
Pochowany w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu.
Przypisy