Adam Moraczewski

Adam Moraczewski (ur. 27 marca 1907 w Winnikach koło Lwowa, zm. 31 października 1941) był polskim historykiem oraz archiwistą.

Życiorys

Był synem Jędrzeja Moraczewskiego, polityka i publicysty, oraz Zofii z Gostkowskich, nauczycielki i działaczki niepodległościowej. W 1926 roku ukończył maturę w Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie. Następnie studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie na podstawie pracy „Formowanie dwóch pułków przez m.st. Warszawę w 1831 r.” uzyskał tytuł magistra. Tytuł doktora otrzymał w 1934 roku za rozprawę pt. „Samorząd Warszawy w dobie powstania listopadowego” (wyd. 1934).

W 1928 roku rozpoczął pracę w Archiwum Oświecenia Publicznego, gdzie zajmował się opracowywaniem licznych zespołów archiwalnych. Wspólnie z Wincentym Łopacińskim porządkował Archiwum Potockich w Jabłonnie oraz wiele innych zbiorów. Pełnił rolę doradcy Wydziału Archiwów Państwowych, prowadził kursy z zakresu archiwistyki i był autorem licznych publikacji w tej dziedzinie. Jego artykuły ukazywały się w Archeionie, a także współpracował z Polskim Słownikiem Biograficznym, opracowując i wydając popularną historię Warszawy w latach 30. XX wieku.

Był aktywny w różnych towarzystwach naukowych.

Wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, a później jako przedstawiciel Związku Walki Zbrojnej utrzymywał kontakt z polskimi placówkami na Węgrzech. Podczas trzeciej wyprawy na Węgry został aresztowany, przesłuchiwany, a następnie wysłany jako jeden z pierwszych więźniów do obozu w Oświęcimiu, gdzie zmarł w wyniku wycieńczenia 31 października 1941 roku.

Otrzymał Krzyż Walecznych.