Adam Roman Mitscha
Adam Roman Mitscha (ur. 29 lutego 1892 w Przemyślu, zm. 23 marca 1992 w Bielsku-Białej) był polskim kompozytorem, muzykologiem oraz pedagogiem.
Życiorys
Był synem Adama Mitschy (1853–1907). W latach 1908–1910 mieszkał na podstanisławowskim Belwederze. Jego nauczycielem był Adolf Chybiński. Studia muzyczne ukończył na Wydziale Teorii i Kompozycji Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, a także studiował Prawo na Uniwersytecie Lwowskim. W 1921 roku uzyskał tytuł naukowy doktora praw. W latach 1926–1929 pełnił funkcję wykładowcy w Konserwatorium PTM we Lwowie oraz na Uniwersytecie Jana Kazimierza, gdzie prowadził zajęcia z harmonii i kontrapunktu.
Mitscha był członkiem komitetu redakcyjnego miesięcznika „Lwowskie Wiadomości Muzyczne i Literackie”. W latach 1921–1929 zajmował się również krytyką muzyczną, prowadząc dział muzyczny w lwowskim „Słowie Polskim”.
Od 1929 roku mieszkał i pracował w Katowicach. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945–1946 pełnił funkcję dyrektora Szkoły Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza, a w latach 1945–1962 był profesorem Państwowej Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie w latach 1947–1951 pełnił także urząd rektora.
Wśród jego kompozycji znajdują się Trzy tańce śląskie oraz utwory akordeonowe: Miniatury (1968), Obrazy śląskie (Sucha lipka, Patyjok, U sąsiada, Sikoreczka, Taniec) (1965) oraz Suita (1965).
Zmarł w wieku 100 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)
- Srebrny Krzyż Zasługi (15 września 1937)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (22 lipca 1955)