Adam Mazguła

Adam Józef Mazguła

Adam Józef Mazguła (ur. 21 grudnia 1956) to polski żołnierz, harcmistrz, oraz działacz społeczny i polityczny; posiada stopień pułkownika dyplomowanego w stanie spoczynku w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Życiorys

Urodził się jako syn Bogusława (1927–1994), który był żołnierzem Armii Krajowej oraz uczestnikiem powojennego podziemia antykomunistycznego. W kwietniu 1947 jego ojciec poddał się amnestii. Matka Adama pracowała w Fabryce Samochodów Dostawczych w Nysie. Z czwórki synów trzech zostało zawodowymi żołnierzami. Adam Mazguła wychował się w harcerskim środowisku, będąc harcerzem i późniejszym instruktorem w Hufcu Nysa. Prowadził Krąg Instruktorski Rekonesans.

W latach 1975–1979 studiował w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. Jako oficer i dowódca przynależał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Podczas studiów pełnił funkcję przewodniczącego Wojskowego Kręgu Instruktorskiego ZHP. Po zakończeniu nauki dowodził plutonem, kompanią oraz 3 batalionem 33 Pułku Zmechanizowanego. W latach 1985–1987 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie, a także ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Opolskiego, Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego oraz na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu.

W latach 1988–1992 był szefem sztabu 25 i 10 Pułku Zmechanizowanego. Był organizatorem 22 Karpackiej Brygady Piechoty Górskiej, w której od 1992 pełnił funkcję szefa sztabu. W 1993 objął dowodzenie 2 Karpackim batalionem piechoty górskiej w Kłodzku. Od 1996 był szefem szkolenia w 22 Karpackiej Brygadzie Piechoty Górskiej. Jako ostatni dowódca Garnizonu Nysa zajmował się likwidacją jednostek stacjonujących tam do 31 stycznia 2002, kiedy to przekazał dowodzenie garnizonem Szefowi WSzW Opole. Od 2000 był zastępcą dowódcy 22 Karpackiej Brygady Piechoty Górskiej w Kłodzku, a od 2001 także zastępcą dowódcy 22 Karpackiej Brygady Piechoty Górskiej Obrony Terytorialnej.

W stopniu podpułkownika był oficerem Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku; od sierpnia 2003 do lutego 2004 pełnił funkcję szefa Grupy Wsparcia Rządu w prowincji Babilon, gdzie odpowiadał za odbudowę administracji publicznej. Był współinicjatorem powołania Organizacji Wolnych Kobiet Irackich oraz Organizacji Praw Człowieka. W wyniku konfliktu z ówczesnym Dowódcą Wojsk Lądowych, w 2006 roku odszedł z wojska. W 2015 roku awansował na stopień pułkownika rezerwy.

W 1968 roku związał się z Związkiem Harcerstwa Polskiego, uzyskując stopień harcmistrza. Aby odtworzyć rozwiązany wcześniej Hufiec Nysa, związał się z Hufcem Grodków. Pełnił funkcję członka komendy, zastępcy ds. organizacyjnych oraz od 2014 wiceprzewodniczącego rady Chorągwi Opolskiej ZHP. W listopadzie 2008 roku odtworzył Hufiec ZHP w Nysie i był jego komendantem do września 2016. W lutym 2016 roku został wybrany na komendanta Chorągwi Opolskiej ZHP. W oświadczeniu z 5 grudnia 2016 roku Główna Kwatera ZHP zdystansowała się od wypowiedzi Adama Mazguły na temat bieżących wydarzeń politycznych oraz stanu wojennego z lat 1981–1983, uznając je za osobiste poglądy. 6 grudnia 2016 złożył rezygnację z funkcji komendanta Chorągwi Opolskiej ZHP.

Współpracował z kombatantami 3 Dywizji Strzelców Karpackich, będąc współzałożycielem i prezesem Stowarzyszenia Żołnierzy i Przyjaciół Wojsk Górskich „Karpatczycy”, powołanego w 2013. W lutym 2013 roku został wybrany na sołtysa wsi Skorochów oraz wszedł w skład zarządu powołanego w 2014 roku Stowarzyszenia „Nasz Skorochów”. Zajął się działalnością partyjną w Sojuszu Lewicy Demokratycznej, gdzie objął stanowisko przewodniczącego rady gminnej SLD w Nysie. W 2014 roku został delegatem na konwencję krajową partii, jednak w sierpniu 2014 odszedł z SLD.

W wyborach samorządowych 2014 roku kandydował do Rady Miasta Nysy z listy Komitetu Wyborczego Wyborców Jolanty Barskiej 2014. Został działaczem Komitetu Obrony Demokracji, a w 2016 roku wybrano go członkiem sądu koleżeńskiego KOD Region Opolski oraz delegatem na krajowy zjazd delegatów KOD. Napisał otwarty list do generałów i oficerów Wojska Polskiego, opublikowany 29 listopada 2016, wzywający do obrony Konstytucji RP, Trybunału Konstytucyjnego oraz świeckości armii. Był sygnatariuszem apelu Stop Dewastacji Polski z 3 grudnia 2016 roku, wzywającego do strajku przeciw rządowi Prawa i Sprawiedliwości. Pod apelem podpisało się 13 osób, w tym Lech Wałęsa i Władysław Frasyniuk. 22 grudnia 2016 roku wystosował List do Biskupów w Polsce, apelując o zakończenie angażowania się Kościoła w politykę. Na koniec 2016 roku minister obrony narodowej Antoni Macierewicz ogłosił, że otrzymał zakaz noszenia munduru Wojska Polskiego, na co Mazguła odpowiedział, iż nie zamierza się do tego stosować. W rzeczywistości jednak nigdy nie wydano takiej decyzji. Mimo to, w styczniu 2017 roku został wezwany na policję jako podejrzany o popełnienie wykroczenia związane z tym zakazem.

Od 2017 roku pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Tarcza.

W wyborach parlamentarnych ubiegał się o mandat senatora z własnego komitetu wyborczego, zdobywając 13,297 głosów, jednak nie uzyskał mandatu. W 2020 roku został koordynatorem partii Nowa Demokracja – Tak w okręgu opolskim. 21 grudnia 2022 roku zaapelował o stworzenie wspólnej listy opozycji oraz wsparcie niezrzeszonych dla najsilniejszych sił politycznych. Ogłosił również, że wstępuje do opolskiego Koła Aktywności Obywatelskiej Platformy Obywatelskiej.

Adam Mazguła jest autorem dwóch książek: Żołnierz gorszego sortu (2018) oraz W poczuciu odpowiedzialności (2020).