Adam Maria Szymski

Adam Maria Szymski (ur. 18 grudnia 1944 w Myślenicach) to polski profesor nauk technicznych w dziedzinie architektury i urbanistyki, a także architekt, nauczyciel akademicki oraz polityk.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Adam Szymski urodził się w rodzinie artysty malarza i rzeźbiarza, Piotra Szymskiego, oraz Marii z d. Kiełbińska. W 1962 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, a od 1964 roku był stypendystą Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. W 1967 roku zdobył tytuł laureata konkursu „Czerwonej Róży”, co uczyniło go pierwszym w historii tego wydziału najlepszym studentem Politechniki Gdańskiej. Dyplom magistra inżyniera architekta uzyskał w 1968 roku. W 1975 roku obronił doktorat, a w 1979 roku habilitował się na Politechnice Krakowskiej. Tytuł profesora nauk technicznych uzyskał w 2003 roku. W 1969 roku rozpoczął pracę w Gdańskim Przedsiębiorstwie Budowlanym.

W międzyczasie publikował rysunki satyryczne w takich gazetach jak „Głos Wybrzeża”, „Dziennik Bałtycki” oraz „Nowa Wieś”. W 1972 roku rozpoczął karierę wykładowcy na Politechnice Szczecińskiej. W 1993 roku został kierownikiem Zakładu Teorii i Metodologii Projektowania w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego, a następnie kierował Katedrą Architektury Współczesnej, Teorii i Metodologii Projektowania. Pracował również na Akademii Rolniczej w Szczecinie, a także wykładał na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym oraz w Wyższej Szkole Zawodowej „Oeconomicus”.

W latach 1979–1981 pełnił rolę głównego architekta Kurii Biskupiej w Szczecinie. Od 1982 do 1986 roku prowadził własną pracownię projektową w „Iglopol” w Szczecinie. W latach 1989–2001 kierował biurem autorskim „AB” Sp. z o.o. Był także stałym felietonistą politycznym tygodnika NSZZ „Solidarność” – „Jedność” (1980–1981) oraz tygodnika „Solidarność Szczecińska” (1989–1990). Publikował też w Kurierze Szczecińskim w latach 1987–1989.

Jest członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz Zachodniopomorskiej Okręgowej Izby Architektów RP. W latach 1968–1971 kierował Kołem Młodych Architektów przy Oddziale SARP Wybrzeże w Gdańsku. W latach 2003–2005 był członkiem Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Szczecinie, a w latach 2003–2011 przewodniczącym Gminnej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Mielnie. W latach 1990–1993 zasiadał w radzie programowej Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej.

Działalność publiczna

W latach 1956–1963 pełnił funkcję podharcmistrza w Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1964 do 1968 roku był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich. Uczestniczył w protestach studenckich w marcu 1968 roku, organizując m.in. wiec solidarności studentów gdańskich z warszawskimi oraz strajk okupacyjny na Politechnice Gdańskiej. 1 maja tego samego roku został zatrzymany podczas nielegalnej demonstracji i spędził dwa tygodnie w areszcie. Z powodu swojego zaangażowania w działalność antykomunistyczną otrzymał zakaz pracy na macierzystej uczelni, co skutkowało ponad półrocznym bezrobociem. W 1997 roku bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z listy Narodowo-Chrześcijańsko-Demokratycznego Bloku dla Polski. W 2005 roku wstąpił do Samoobrony RP, z ramienia której również bez powodzenia kandydował do Senatu w tym samym roku. Następnie opuścił to ugrupowanie. W wyborach samorządowych w 2010 roku bezskutecznie starał się o mandat radnego Szczecina z listy Stowarzyszenia Serce. Przed wyborami prezydenckimi w tym samym roku był członkiem komitetu wspierającego kandydaturę Jarosława Kaczyńskiego.

Odznaczenia

Za swoje zasługi w działalności społecznej na rzecz dzieci i młodzieży specjalnej troski, w 2002 roku otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi od prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, a w 2008 roku Złoty Krzyż Zasługi od prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W 2012 roku uhonorowano go Złotym Medalem za Długoletnią Służbę.

W 1995 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 1997 roku medal „Zasłużonego dla rozwoju Politechniki Szczecińskiej”. W 1998 roku został odznaczony za „Zasługi dla rozwoju Województwa Szczecińskiego”, a w 2004 roku medalem „Zasłużony dla rozwoju Akademii Rolniczej w Szczecinie”. Czterokrotnie był nagradzany za działalność naukową Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego III stopnia.

Publikacje

Projektowanie systemowe w architekturze. PWN Warszawa 1982 (wsp. Stanisław Latour)
Rozwój współczesnej myśli architektonicznej. PWN Warszawa 1985 (wsp. Stanisław Latour)
Architektura i architekci Szczecina 1945–1995. Politechnika Szczecińska. Szczecin 2001
Architektura polska lat 1945–1960 na obszarze Pomorza Zachodniego. Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2004 (wsp. Wojciech Bal, Robert Dawidowski)
Wieś pomorska wczoraj i dziś. Szczecin. Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2006 (wsp. Magdalena Rzeszotarska-Pałka, Jadwiga Ignaczak-Falińska, Wojciech Pawłowski)
Architektura polska lat 1961–1975 na obszarze Pomorza Zachodniego. Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2007 (wsp. Wojciech Bal, Robert Dawidowski, Miłosz Raczyński, Marek Sietnicki)