Adam Marczak
Adam Marczak (ur. 4 lipca 1971 w Żarowie, zm. 26 marca 2024 w Mons) – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 25 Brygady Kawalerii Powietrznej (2017–2020); szef sztabu Dowództwa Operacji EU Althea w Mons (2023–2024).
Życiorys
Adam Marczak przyszedł na świat 4 lipca 1971 roku w Żarowie.
Wykształcenie
Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych, którą ukończył w 1994 roku. Ukończył także studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej oraz podyplomowe na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Uczestniczył w licznych kursach, w tym Kursie Oficerów Sztabowych na Słowacji, specjalizując się w bezpieczeństwie publicznym i zarządzaniu kryzysowym oraz Kursie Oficerów Sztabowych i Operacyjnych Sił Specjalnych w Belgii i Polsce. W 2018 roku ukończył studia z zakresu polityki obronnej w Akademii Sztuki Wojennej.
Służba wojskowa
W wrześniu 1990 roku rozpoczął studia wojskowe w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych, które zakończył w 1994 roku, z promocją na podporucznika. Uroczystość promocji miała miejsce 19 czerwca 1994 roku we Wrocławiu, z udziałem prezydenta Lecha Wałęsy, a promował go szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. broni Tadeusz Wilecki. Wśród promowanych byli również m.in. Jarosław Gromadziński, Zenon Brzuszko, Sławomir Kocanowski, Arkadiusz Mikołajczyk, Grzegorz Grodzki, Piotr Trytek, Marcin Adamski oraz Rafał Kowalik.
W lipcu 1994 roku rozpoczął zawodową służbę wojskową, kierując się do Rząski koło Krakowa. W strukturach 6 Brygady Powietrznodesantowej zajmował różne stanowiska, w tym dowódcy plutonu szturmowego w 10 Batalionie Powietrzno-Szturmowym, dowódcy 2 kompanii szturmowej, oficera operacyjnego sekcji S3, szefa sekcji S2, tłumacza, szefa sztabu w 10 Batalionie oraz zastępcy dowódcy 16 Batalionu Powietrznodesantowego. W latach 2005 i 2006 pełnił funkcję szefa sztabu Wielonarodowego Batalionu EUFOR w Bośni i Hercegowinie, a w 2009 roku był zastępcą dowódcy Powietrznodesantowej Grupy Bojowej w ISAF w Afganistanie.
Od 2011 roku służył jako szef Oddziału Szkoleń w Dowództwie Komponentu Wojsk Specjalnych, a później objął funkcję szefa Oddziału Certyfikacji i Szkoleń. W latach 2016–2017, podczas misji szkoleniowej Resolute Support w Afganistanie, pełnił rolę szefa sztabu w Dowództwie Komponentu Operacji Specjalnych NATO (NSOCC-A). 4 lipca 2017 roku został wyznaczony przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza na dowódcę 25 Brygady Kawalerii Powietrznej. 21 lutego 2019 roku w Illesheim w Niemczech uczestniczył w ceremonii przekazania obowiązków między 4 a 1 Powietrzną Brygadą Bojową (Combat Aviation Brigade – CAB). 2 maja 2019 roku, podczas uroczystości Dnia Flagi, otrzymał nominację na stopień generała brygady. W trakcie uroczystości w Pałacu Prezydenckim, prezydent RP Andrzej Duda wręczył mu flagę Rzeczypospolitej Polskiej, a minister obrony narodowej honorowy buzdygan. Dowodził 25 Brygadą Kawalerii Powietrznej do 1 lipca 2020 roku, po czym objął stanowisko szefa rozpoznania i walki elektronicznej w Inspektoracie Rodzajów Wojsk DG RSZ.
1 sierpnia 2021 roku minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak powołał go na stanowisko zastępcy szefa sztabu ds. Wsparcia i Wspomagania w Dowództwie Eurokorpusu w Strasburgu we Francji. 1 września 2023 roku został mianowany szefem sztabu w Dowództwie Operacji EU Althea w Mons. Zmarł nagle 26 marca 2024 roku w wieku 52 lat w Mons w Belgii z przyczyn naturalnych, w czasie wolnym od służby. 11 kwietnia 2024 roku odbyły się jego uroczystości pogrzebowe, w których uczestniczyli bliscy, przedstawiciele Sił Zbrojnych RP oraz delegacja z Dowództwa Operacyjnego RSZ z gen. dyw. pil. Dariuszem Malinowskim na czele. Mszę św. pogrzebową odprawił biskup Wiesław Lechowicz w katedrze polowej, a po jej zakończeniu został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. W życiu prywatnym pasjonował się muzyką, był perkusistą, miłośnikiem koni, elektroniki oraz aktywności sportowej.
Awanse
- podporucznik – 1994
- (…)
- generał brygady – 2 maja 2019
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
W latach 1994–2024 był wielokrotnie odznaczany i wyróżniany:
i inne
Garnizony w przebiegu służby
W trakcie ponad 33-letniej służby wojskowej Adam Marczak był w różnych garnizonach:
- Wrocław (1990–1994)
- Rząska (1994–2001)
- Kraków (2001–2005)
- PKW EUFOR (2005–2006)
- Kraków (2006–2009)
- PKW ISAF Afganistan (2009)
- Kraków (2009–2016)
- PKW Afganistan Resolute Support (2016–2017)
- Tomaszów Mazowiecki (2017–2018)
- Warszawa (2018)
- Tomaszów Mazowiecki (2018–2020)
- Warszawa (2020–2021)
- Strasburg (2021–2023)
- Mons (2023–2024)
Przypisy
Bibliografia
Anna Dąb-Kostrzewska (red.): Kronika Wojska Polskiego 2021. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 211. ISSN 1734-2317.
Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 30; 76. ISSN 1734-2317.
Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 172. ISSN 1734-2317.
Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2016. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 157; 158; 254. ISSN 1734-2317.