Adam Macura
Adam Macura (ur. 22 sierpnia 1848 w Dzięgielowie, zm. 20 stycznia 1913 w Końskiej) był polskim nauczycielem oraz redaktorem „Posła Ewangelickiego”.
Wykształcenie i wczesna kariera
Macura rozpoczął swoją edukację w szkole ludowej w Puńcowie, a po jej ukończeniu rodzice wysłali go, wraz z trzema braćmi, do Cieszyna. Po ukończeniu gimnazjum ewangelickiego wstąpił do seminarium nauczycielskiego, które zakończył w 1867 roku. Nie chcąc przyjąć oferty na stanowisko młodszego nauczyciela w gminie Kowale, przez rok pracował w kancelarii adwokackiej Ludwika Kluckiego. Następnie podjął pracę jako nauczyciel, przez dwa lata ucząc w Ustroniu Polanie.
Działalność w Końskiej
W grudniu 1870 roku, z rekomendacji pastora Leopolda Otto, przeniósł się do Końskiej koło Trzyńca, gdzie objął stanowisko kierownika miejscowej szkoły. W 1877 roku Śląski Landtag uznał go za uprawnionego do obliczania dodatku za wysługę lat, które spędził w prywatnej szkole protestanckiej, w związku z przekształceniem szkoły ewangelickiej w publiczną. W 1879 roku, w obliczu nasilającej się polityki germanizacyjnej, Towarzystwo Nauczycieli, którego był członkiem, zostało przekształcone w proniemiecki Związek Nauczycieli Wiejskich (Landlehrerverein). Macura i znany polski działacz narodowy, Jan Kubisz, byli jedynymi członkami, którzy na oficjalnych zebraniach Związku zabierali głos po polsku. Jego wkład w edukację doceniono, m.in. poprzez zaproszenie do zespołu programowego konferencji poświęconej nauczaniu religii w 1891 roku. W swojej pracy pedagogicznej kierował się polskim patriotyzmem.
Działalność społeczna
W 1881 roku Macura był współzałożycielem i członkiem pierwszego zarządu Towarzystwa Ewangelickiego Oświaty Ludowej w Cieszynie. Prowadził w Końskiej agencję Towarzystwa wzajemnych ubezpieczeń z Krakowa i pełnił rolę prezbitera cieszyńskiego zboru. Działał na rzecz swojej gminy, która zawdzięczała mu m.in. budowę czteroklasowej szkoły w 1903 roku oraz dogodną lokalizację mostu na Olzie. Po przejściu na emeryturę w 1907 roku, od 1910 roku był pierwszym redaktorem „Posła Ewangelickiego”.
Życie prywatne
Adam Macura był żonaty z Zuzanną z Wojnarów, z którą miał córkę, która poślubiła nauczyciela z Dzięgielowa, Jerzego Obracaja, oraz syna Adama, którego synem był profesor Adam Macura.
Pochowany jest na Cmentarzu ewangelickim w Cieszynie.
== Przypisy ==