Adam Łubkowski
Adam Łubkowski, herbu Bończa, urodził się 10 października 1895 roku w Porzeczu Zadwórnem, a zmarł 10 września 1974 roku w Londynie. Był podpułkownikiem kawalerii Wojska Polskiego oraz kawalerem Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Adam przyszedł na świat 10 października 1895 roku w Porzeczu Zadwórnem w ówczesnym powiecie rudeckim w Królestwie Galicji i Lodomerii, w rodzinie Juliusza i Seweryny z Pawlikowskich. Miał dwóch braci: Zygmunta (ur. 21 października 1893), który był porucznikiem rezerwy 24 pułku artylerii, odznaczonym Krzyżem Niepodległości, oraz Juliusza (ur. 13 grudnia 1896), również porucznika rezerwy 12 pułku artylerii, który został uhonorowany Medalem Niepodległości. Wszyscy trzej bracia uczęszczali do Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem: Zygmunt uzyskał maturę w 1911 roku, Adam w 1913, a Juliusz w 1914 roku. W 1934 roku Zygmunt był członkiem Związku byłych Chyrowiaków.
W trakcie I wojny światowej Adam, wspólnie z Juliusem, walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii, natomiast Zygmunt od 1914 roku służył w Legionach Polskich. Oddziałem macierzystym Adama był c. i k. Pułk Ułanów Nr 1, zaś Juljusza – c. i k. Pułk Artylerii Polowej Nr 130. Adam awansował na porucznika ze starszeństwem od 1 stycznia 1916 roku, a następnie na nadporucznika z datą 1 lutego 1918 roku w korpusie oficerów rezerwy kawalerii. Juliusz został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 lutego 1917 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej oraz odznaczony Srebrnym Medalem Waleczności 2. klasy i Krzyżem Wojskowym Karola.
W czasie wojny z bolszewikami Adam walczył w 8 Pułku Ułanów, gdzie 8 czerwca 1920 roku odniósł ranę w bitwie pod Wernyhorodkiem.
Po wojnie Adam pozostał w swoim pułku jako żołnierz zawodowy. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku, zajmując 233. lokatę w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii). W 1923 roku był już w rezerwie z przydziałem do 3 Pułku Strzelców Konnych w Wołkowysku, a w następnym roku trafił w rezerwie do 8 Pułku Ułanów w Krakowie. W 1934 roku, jako oficer rezerwy 8 pułku, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Pułtusku. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 roku, zajmując 19. lokatę w korpusie oficerów rezerwy kawalerii. 2 marca 1936 oraz 9 maja 1938 roku Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił jego wniosek o przyznanie odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”. W tamtym czasie był rolnikiem zamieszkałym w Kościeszy, z pocztą w Gąsocinie.
Latem 1944 roku Adam pełnił służbę w 1 Dywizji Pancernej na stanowisku dowódcy plutonu prasowo-oświatowego.
26 czerwca 1967 roku uzyskał brytyjskie obywatelstwo. W tym okresie pracował jako pracownik socjalny i mieszkał w Londynie przy Birkbeck Grove 15, Chiswick. Zmarł 10 września 1974 roku i został pochowany na Cmentarzu South Ealing w Londynie.
10 stycznia 1922 roku ożenił się z Zofią z Orzechowskich (1902–1978), z którą miał troje dzieci: Ewę (ur. 8 maja 1923), Jerzego (ur. 24 czerwca 1924) i Barbarę (ur. 10 sierpnia 1928).
Jego brat, Zygmunt, został docentem w Zakładzie Fizjologii Roślin PAN i zmarł 18 września 1984 roku. Juliusz zmarł 21 stycznia 1988 roku. Obaj bracia zostali pochowani na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4225
- Krzyż Walecznych nr 18604
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Krzyż Wojskowy Karola
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Łubkowski Adam. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.19-1226 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-07].
XVIII. Sprawozdanie Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem za rok szkolny 1911. Przemyśl: Nakładem Zakładu, 1911.
XX. Sprawozdanie Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem za rok szkolny 1912/13. Przemyśl: Nakładem Zakładu, 1913.
XXI. Sprawozdanie Zakładu Naukowo-Wychowawczego OO. Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem za rok szkolny 1913/14. Przemyśl: Nakładem Zakładu, 1914.
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1917. (niem.).
Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Regulamin Związku b. Chyrowiaków. Chyrów: Nakładem Związku, 1934.
Księga Jazdy Polskiej. (red.) Bolesław Wieniawa-Długoszowski, Bronisław Rakowski, Władysław Dziewanowski, Karol Koźmiński, Stanisław Strumph-Wojtkiewicz, Stanisław Ostoja-Chrostowski, Stanisław Haykowski. Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
Stanisław Maczek: Od podwody do czołga. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1990.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Tadeusz Śmigielski: Zarys historji wojennej 8-go Pułku Ułanów ks. Józefa Poniatowskiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Juliusz Tym: 1. Dywizja Pancerna. Organizacja i wyszkolenie. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o., 2009. ISBN 978-83-61529-27-9.