Adam Łomnicki

Adam Łomnicki (ur. 28 czerwca 1935 w Warszawie, zm. 15 grudnia 2021) był polskim biologiem ewolucyjnym, ekologiem oraz członkiem Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Academia Europaea i American Society of Naturalists. Był także członkiem redakcji Evolutionary Ecology Research oraz profesorem w Instytucie Biologii Ssaków PAN w Białowieży.

Życiorys

Urodził się w 1935 roku jako syn Zbigniewa, matematyka, oraz wnuk Jarosława i prawnuk Mariana Alojzego. Wczesne lata spędził w Sokołowie Małopolskim, a w 1947 roku jego rodzina przeniosła się do Zakopanego. Choć interesował się historią, ostatecznie zdecydował się na studia z zakresu nauk przyrodniczych. W 1957 roku ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego, broniąc pracę magisterską pod opieką Romana Wojtusiaka.

Po uzyskaniu dyplomu rozpoczął pracę w Zakładzie Ochrony Przyrody PAN, gdzie prowadził badania terenowe, w tym opisywał kozice tatrzańskie. W 1959 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie przez trzy miesiące pracował na Oxfordzie z Charlesem Eltonem.

W 1961 roku uzyskał stopień doktora w dziedzinie zoologii i ekologii. W 1964 roku, dzięki stypendium Institute of International Education, wyjechał do Ann Arbor, gdzie odbył staż na University of Michigan. Habilitację uzyskał w 1970 roku, a w roku akademickim 1976/1977 przebywał na Cambridge University.

W 1981 roku zdobył tytuł profesora. W latach 1981–1987 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Biologii Środowiskowej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmował różne stanowiska w strukturach PAN, w tym był przewodniczącym Komitetu Ekologii w latach 1987–1990 oraz Komitetu Biologii Ewolucyjnej w latach 1990–2007. Od 2000 roku przewodniczy Radzie Naukowej Instytutu Ochrony Przyrody PAN. Należał do Polskiej Akademii Umiejętności, Academia Europaea oraz American Society of Naturalists, a także był redaktorem w Evolutionary Ecology Research.

W swojej pracy naukowej zajmował się między innymi dynamiką liczebności i stabilnością populacji, zmiennością wewnątrzpopulacyjną, poziomami doboru naturalnego, populacjami laboratoryjnymi oraz ochroną przyrody.

Publikacje

W 1988 roku opublikował książkę Population Ecology of Individuals, którą później określił jako swoje opus magnum; do 2013 roku sprzedano ponad 3000 egzemplarzy.

Oprócz artykułów w czasopismach naukowych, był autorem kilku podręczników akademickich, takich jak:

Ekologia ewolucyjna (Wydawnictwo Naukowe PWN),
Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników (Wydawnictwo Naukowe PWN),
Zarys mechanizmów ewolucji pod redakcją Haliny Krzanowskiej (współautor, Wydawnictwo Naukowe PWN).

Odznaczenia

W 2002 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Oświadczenie lustracyjne

W swoim Oświadczeniu lustracyjnym z 2007 roku przedstawił swoje kontakty z przedstawicielami Służby Bezpieczeństwa w czasach PRL oraz skrytykował procedury lustracyjne we współczesnej Polsce, porównując je do metod stosowanych w epoce stalinizmu i wydarzeń marcowych.