Adam Lisiewicz

Adam Bronisław Lisiewicz

Adam Bronisław Lisiewicz (ur. 26 września 1889 we Lwowie, zm. 21 kwietnia 1948 w Londynie) był majorem piechoty Wojska Polskiego, działaczem niepodległościowym, kawalerem Orderu Virtuti Militari, prawnikiem, urzędnikiem konsularnym oraz dyplomatą.

Życiorys

Urodził się 26 września 1889 we Lwowie w rodzinie adwokata Aleksandra oraz Matyldy z Radziszewskich h. Radwan (zm. 1940). W 1907 roku ukończył gimnazjum klasyczne we Lwowie, a w 1913 roku uzyskał tytuł doktora prawa na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie. W młodości był członkiem organizacji Polska Młodzież Narodowo-Bezpartyjna, której współzałożycielem był Adam Skwarczyński. W latach 1909–1912 aktywnie uczestniczył w Związku Walki Czynnej oraz Związku Strzeleckim. W okresie 1913–1914 pracował jako kandydat adwokatury.

W trakcie I wojny światowej pełnił służbę w stopniu porucznika w 6 Pułku Piechoty Legionów. 8 stycznia 1924 roku został zatwierdzony w stopniu majora, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku oraz 114. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W tym czasie miał przydział rezerwowy do 29 pułku piechoty w Kaliszu.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do polskiej służby zagranicznej, gdzie pełnił wiele ról, w tym: referenta w MSZ (1918–1920), wicekonsula i kierownika wicekonsulatu w Warnie (1920), referenta w MSZ (1920–1921), pracownika konsulatu w Brukseli (1921–1923), konsula/kierownika wydziału konsularnego w Kopenhadze (1923–1925), kierownika konsulatu w Essen (1925–1926), oraz radcy emigracyjnego ambasady w Paryżu (1926–1928). Pełnił także obowiązki p.o. szefa Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP (1928–1931). Następnie powrócił do MSZ, gdzie był Konsulem Generalnym w Monachium (1931–1937) oraz w Marsylii (1940–1942).

Zmarł 21 kwietnia 1948 roku. Został pochowany na cmentarzu katolickim St. Mary w Londynie. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera PPRK-1-21,22).

Życie prywatne

Był żonaty. Miał dwóch synów: Aleksandra (1925–1969) i Adama (1935–1948).

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6324 (17 maja 1922)
  • Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)
  • Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
  • Złoty Krzyż Zasługi (16 października 1928)
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
  • Krzyż Wielki Orderu Narodowego Zasługi (Bułgaria)
  • Komandor z Gwiazdą Orderu Białej Róży (Finlandia)
  • Komandor z Gwiazdą Orderu Karola III (Hiszpania)
  • Krzyż Węgierski Zasługi II klasy (Węgry)
  • Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)

Przypisy

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1937. Warszawa: Koło Rodziny Urzędniczej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych, 1937, s. 187.
  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 429. [dostęp 2022-06-09].
  • Lisiewicz, Adam. [w:] Baza osób polskich – polnische Personendatenbank [on-line]. baza-nazwisk.de. [dostęp 2016-10-16].
  • Urzędnicy etatowi. Adam Lisiewicz konsul gen. RP (w Marsylii – opuszczenie stanowiska po zamknięciu konsulatu na żądanie władz niemieckich). archivesportaleurope.net. [dostęp 2016-10-16].