Adam Lewandowski (prezydent Torunia)

Adam Lewandowski (ur. 8 lipca 1906 w Jarczewie, zm. 16 lutego 1992 w Toruniu) był przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Toruniu w latach 1959–1963, znanym jako „ojciec miasta”.

Życiorys

Urodził się 8 lipca 1906 roku w Jarczewie. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, jednak z powodu obowiązków nauczyciela i głowy rodziny nie udało mu się ich zakończyć. W trakcie II wojny światowej brał udział jako ochotnik w kampanii wrześniowej. W 1943 roku został aresztowany przez Niemców za działalność w ruchu oporu i trafił do więzienia w Grodnie, a następnie do obozu koncentracyjnego Stutthof, gdzie przebywał aż do wyzwolenia w 1945 roku.

W 1953 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika w Toruniu. W 1959 roku został wybrany przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej, pełniąc tę funkcję do 1963 roku. Jego polityka koncentrowała się na rozwoju oświaty i kultury. Przyczynił się do reaktywacji Wydziału Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika oraz budowy czterech nowych akademików i mieszkań dla pracowników uniwersytetu. Dodatkowo opracował plan zagospodarowania terenów przyszłego osiedla Rubinkowo, zapoczątkował Festiwal Teatrów Polski Północnej, a także rozpoczął prace przy muzeum Dom pod Gwiazdą. Zmodernizował Dom Mikołaja Kopernika oraz ulicę Kopernika, otworzył skansen przy Muzeum Etnograficznym, kontynuował budowę sztucznego lodowiska oraz zakładów przemysłowych Elana i Merinotex. Przyczynił się również do budowy nowej siedziby Szpitala Miejskiego oraz nawiązał współpracę z fińskim miastem Hameenlinna, co zaowocowało podpisaniem umowy o partnerskiej współpracy miast bliźniaczych w 1989 roku. W jego kadencji podjęto także działania mające na celu uporządkowanie mogił Polaków zamordowanych na Barbarce podczas II wojny światowej.

Zmarł 16 lutego 1992 roku w Toruniu.

Odznaczenia i wyróżnienia