Adam Krechowiecki (lekarz)

Adam Krechowiecki

Adam Krechowiecki (urodzony 15 listopada 1913 we Lwowie, zmarł 8 października 1991 w Szczecinie) był lekarzem specjalizującym się w anatomii prawidłowej, a także nauczycielem akademickim i naukowcem.

Życiorys

Ukończył studia w 1938 roku na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W trakcie nauki był pod opieką profesorów Jana Czekanowskiego i Józefa A. Markowskiego. Już przed zakończeniem studiów pracował w Zakładzie Anatomii Opisowej, kierowanym przez prof. Markowskiego.

W czasie II wojny światowej należał do zespołu laboratorium Rudolfa Weigla (1883-1957), które zajmowało się produkcją szczepionek przeciwko durowi plamistemu z wykorzystaniem metody sztucznego zakażenia wszy. W 1941 roku zakład został włączony do wojskowego Instytutu Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami.

W pierwszych latach po wojnie, Adam Krechowiecki pracował na Uniwersytecie Marii Curie–Skłodowskiej w Lublinie (1945), a następnie (1946–1949) aktywnie uczestniczył w tworzeniu Zakładu Anatomii i Neurobiologii w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. W tym czasie wykonał i obronił pracę doktorską (1947).

W 1949 roku przeniósł się do Szczecina, gdzie zaangażował się w tworzenie Pomorskiej Akademii Medycznej (PAM) i objął Katedrę Anatomii Prawidłowej. Jego badania dotyczyły prymatologii, zmienności układu naczyniowego, budowy kośćca, anatomii porównawczej oraz antropologii. Opublikował ponad 100 prac naukowych i dydaktycznych, w tym podręcznik „Zarys anatomii człowieka” (1958), który był wielokrotnie wznawiany. W 1953 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych, a w latach 1962 i 1975 objął odpowiednio stanowiska profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego.

Prof. Adam Krechowiecki pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego PAM w latach 1962–1971 oraz 1956–1962, a także rektora PAM w latach 1962–1971.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, a także współorganizatorem i członkiem Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego.

Przypisy