Adam Krasiński (ordynat)

Adam Krasiński

Adam Zygmunt Władysław Wincenty Franciszek Ludwik Krasiński, hrabia herbu Ślepowron (ur. 22 listopada 1870 w Krakowie, zm. 17 stycznia 1909 w Ospedaletti, Liguria) był polskim poetą, pisarzem, działaczem oświatowym oraz redaktorem Biblioteki Warszawskiej w latach 1901-1909. Był również IV ordynatem opinogórskim oraz pierwszym prezesem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości.

Życiorys

Był wnukiem Zygmunta oraz synem Władysława Wincentego i Róży z Potockich (drugiej żony Edwarda Raczyńskiego). Miał przyrodnich braci: Rogera Adama oraz Edwarda Bernarda Raczyńskich.

W Krakowie ukończył gimnazjum, po czym kontynuował naukę na uniwersytetach w Bonn, Fryburgu i Heidelbergu. Na ostatniej z wymienionych uczelni uzyskał stopień doktora praw dzięki pracy dotyczącej stosunków włościańskich w Polsce oraz reform z lat 1764-1774. Po powrocie do Polski zaangażował się w działalność społeczną.

Był zasłużony w kwestii wydania spuścizny po swoim dziadku Zygmuncie oraz sam prowadził jej badania. Ukończył studia w Fryburgu i Heidelbergu, gdzie uzyskał tytuł doktorski na podstawie rozprawy „Geschichtliche Darstellung der Bauern – Verhältnisse in Polen” (1898, 2 tomy). Pod pseudonimem Jan Przysiecki publikował swoje utwory literackie w Bibliotece Warszawskiej, której redakcję objął w 1900 roku. Nabył również „Gazetę Polską”. W 1905 roku próbował założyć stronnictwo polityczne o nazwie Spójnia. Od 1906 roku był prezesem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości z siedzibą w Warszawie oraz ogłosił rozprawę „W sprawie rolnej” (1907). Był członkiem Towarzystwa Tajnego Nauczania w Warszawie oraz inicjatorem rozbudowy Biblioteki Ordynacji Krasińskich. Pełnił także funkcję prezesa rady nadzorczej Polskiej Macierzy Szkolnej, a przez pewien czas był prezesem Towarzystwa Rolniczego w Płocku.

28 października 1897 roku ożenił się z Wandą Marią (1874-1950), córką Kazimierza Badeniego. Para nie doczekała się potomstwa, co spowodowało, że linia Zygmunta Krasińskiego wygasła, a ordynacja przeszła na Edwarda Krasińskiego, przedstawiciela innej linii rodziny.

Po śmierci Adama, jego wdowa wyszła za mąż w 1912 roku za hr. Zygmunta Zamoyskiego (1875-1931).