Adam Kowalewski (1940–2024)

Adam Tadeusz Kowalewski

Adam Tadeusz Kowalewski (ur. 12 grudnia 1940 w Wołominie, zm. 5 stycznia 2024 w Józefowie) był polskim architektem, urbanistą, urzędnikiem państwowym oraz dyplomatą. Pełnił funkcję wiceministra gospodarki przestrzennej i budownictwa w latach 1989–1992 oraz był ambasadorem RP w Kenii w latach 1992–1996.

Życiorys

Był synem Czesława i Zofii. Z wykształcenia architekt i urbanista, ukończył Politechnikę Warszawską. Uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Pracował w Instytucie Rozwoju Miast oraz w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 1972–1981 piastował stanowisko dyrektora Biura Planowania Rozwoju Warszawy. W latach 1974–1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 80. pełnił rolę eksperta ONZ w krajach afrykańskich, a następnie współpracował z zespołem Jerzego Regulskiego nad modelem przyszłego samorządu terytorialnego. Był członkiem rady fundatorów Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej i w latach 2005–2015 sprawował funkcję przewodniczącego rady nadzorczej tej fundacji.

W 1989 roku, po powołaniu rządu Tadeusza Mazowieckiego, został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, gdzie pracował do 1992 roku. Następnie przez cztery lata pełnił funkcję ambasadora RP w Kenii, był również akredytowany w Burundi, Rwandzie i Somalii. Dodatkowo, był stałym przedstawicielem w agencjach ONZ, takich jak UNEP i UN-Habitat. Po tym objął stanowisko przewodniczącego Głównej Komisji Architektoniczno-Urbanistycznej oraz był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.

Zmarł i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (AL66/1/86).

Odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w działalności społecznej na rzecz rozwoju demokracji i samorządności lokalnej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, 2009)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju demokracji lokalnej, 2004)

Przypisy