Adam Florian Konarzewski
Adam Florian Konarzewski herbu Tumigrała (Wręby) (urodzony w 1640 lub 1639, zmarł 12 kwietnia 1676) był tłumaczem oraz głównym fundatorem sanktuarium na Świętej Górze w pobliżu Gostynia.
Życiorys
Rodzicami Adama byli Melchior Konarzewski z Konarzewa, właściciel Pępowa, oraz Urszula Pogorzelska, która wielokrotnie odbywała pielgrzymki na Świętą Górę w nadziei na potomka. Z powodu słabego zdrowia, Adam początkowo kształcił się w domu, a następnie wyjechał do Pragi, aby kontynuować naukę na Uniwersytecie Praskim, gdzie studia ukończył 10 kwietnia 1657 roku. Zajmował się tłumaczeniem dzieł religijnych, w tym około 20 przekładów, wśród których znajdował się żywot św. Filipa Neri, wydany w 1668 roku jako upamiętnienie założenia klasztoru na Świętej Górze.
W 1667 roku miał miejsce pierwszy kontakt Konarzewskiego z księdzem Stanisławem Grudowiczem, profesorem Akademii Lubrańskiego w Poznaniu oraz proboszczem parafii św. Małgorzaty w Środzie. Spotkanie to zaowocowało wieloma wspólnymi inicjatywami. Dzięki współpracy z Grudowiczem, Konarzewski odegrał kluczową rolę w osiedleniu filipinów pod Gostyniem, wykupując od dziedzica Andrzeja Gostyńskiego stary kościół na górze oraz przylegający do niego teren, który przekazał wspólnocie filipińskiej. Podjął się również budowy nowej świątyni na Świętej Górze, wzorowanej na kościele św. Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie, a plany obiektu sporządził osobiście. 8 września 1675 roku uczestniczył w ceremonii wmurowania kamienia węgielnego pod nowy kościół. Zmarł rok po tej uroczystości. Był żonaty z Zofią Krystyną Opalińską z Bnina (1643–1699), wojewodziną poznańską, która kontynuowała budowę świątyni, a razem mieli pięcioro dzieci.
Przypisy
Linki zewnętrzne
List Adama Konarzewskiego do Andrzeja Borka Gostyńskiego (zm. ok. 1691), dziedzica Gostynia i Świętej Góry, w którym chwali zgromadzenie filipinów oraz prosząc o przekazanie własnych gruntów na rzecz szerzenia kultu Bożego – dostęp 22.6.2015.