Adam Kobieracki
Adam Kobieracki (urodzony 1 czerwca 1957 roku w Warszawie, zmarł 4 kwietnia 2024 roku w Piasecznie) był polskim urzędnikiem, dyplomatą oraz ekspertem w dziedzinie kontroli zbrojeń i międzynarodowego bezpieczeństwa. Pełnił funkcję Stałego Przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej przy Biurze Narodów Zjednoczonych oraz organizacjach międzynarodowych w Wiedniu w latach 1997–2000, a także Zastępcy Sekretarza Generalnego Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) ds. Operacji w latach 2003–2007.
Życiorys
Był absolwentem Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych, gdzie uzyskał doktorat. Dodatkowo studiował na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Od 1982 roku był związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Do 1991 roku pracował w centrali, początkowo w departamencie Studiów i Planowania (do 1989), a następnie przez następne dwa lata w Departamencie Instytucji Europejskich. W tym okresie uczestniczył jako przedstawiciel Polski w Wiedniu w serii rozmów dotyczących redukcji zbrojeń, w tym w negocjacjach na temat Wzajemnej i Zrównoważonej Redukcji Sił Zbrojnych (MBFR) oraz Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE).
W 1991 roku rozpoczął pracę w Stałym Przedstawicielstwie Rzeczypospolitej Polskiej w Wiedniu, gdzie odpowiadał za relacje z organizacjami takimi jak Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Organizacja Narodów Zjednoczonych i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej; przewodniczył licznych polskich misjom podczas konferencji i negocjacji międzynarodowych. Od 1993 roku, w randze radcy, pełnił funkcję zastępcy kierownika placówki, a w 1996 roku awansował na radcę-ministra. W 1997 roku objął kierownictwo placówki, które sprawował do 2000 roku. Podczas jego kadencji, w 1998 roku, Polska przewodniczyła Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Po powrocie do Polski w 2001 roku został dyrektorem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa w MSZ.
W latach 2003–2007, jako jedyny Polak, pełnił rolę Zastępcy Sekretarza Generalnego Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego ds. Operacji. Po powrocie do kraju zajmował głównie stanowiska kierownicze, w tym ponownie dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ (2008–2011, 2015–2016). Jako dyrektor Centrum Zapobiegania Konfliktom Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (2011–2015) kierował m.in. Specjalną Misją Monitorującą na Ukrainę w 2014 roku. W 2022 roku przeszedł na emeryturę.
W 2010 roku odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu jego znaczących osiągnięć w służbie zagranicznej oraz działalności dyplomatycznej.
Adam Kobieracki był biegły w języku angielskim i rosyjskim, a także miał bierną znajomość języka niemieckiego i francuskiego.
Był synem Teresy i Witolda. Miał żonę oraz dwoje dzieci – syna i córkę.
Spoczywa na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie.