Adam Kaźmierczyk
Adam Kaźmierczyk (urodzony 18 listopada 1920 w Jasieniu, zmarły 14 stycznia 2004 w Grybowie) był polskim duchownym rzymskokatolickim, proboszczem parafii św. Katarzyny w Grybowie oraz dziekanem dekanatu Grybów.
Życiorys
Młodość
Adam Kaźmierczyk dorastał w rodzinie wielodzietnej, jako jeden z sześciorga dzieci Stanisława i Katarzyny Kaźmierczyków. Z tej grupy troje z nich wybrało stan duchowny – Adam podjął decyzję o kapłaństwie, a jego dwie siostry wstąpiły do życia zakonnego w Zgromadzeniu Sióstr Felicjanek.
W 1939 roku ukończył szkołę średnią w Brzesku, a następnie rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, którego rektorem był wówczas błogosławiony ks. Roman Sitko. Swoją formację do kapłaństwa rozpoczął w Błoniu koło Tarnowa, gdzie wkrótce po przybyciu został aresztowany wraz z innymi klerykami i ich przełożonymi, a następnie więziony przez niemieckie władze w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 24 kwietnia 1945 roku z rąk biskupa Stanisława Rosponda. W 1951 roku uzyskał tytuł magistra teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Praca duszpasterska
Po przyjęciu święceń kapłańskich, rozpoczął swoją pracę duszpasterską jako wikariusz w Ropczycach (1945–1948), a następnie w parafii katedralnej w Tarnowie, gdzie pełnił również rolę rektora kościoła Matki Bożej Szkaplerznej oraz kapelana Zakładu Poprawczego w Tarnowie.
11 marca 1962 roku objął stanowisko proboszcza parafii św. Katarzyny w Grybowie oraz dziekana dekanatu grybowskiego. Dodatkowo, sprawował funkcję ojca duchownego w dekanacie Grybów. Pisywał artykuły do czasopism „Wzrastanie” i „Kurier Grybowski”. W Grybowie rozwijał programy poradnictwa przedmałżeńskiego i rodzinnego oraz organizował nabożeństwa i spotkania dla osób starszych, chorych, młodzieży i studentów. W 1977 roku założył orkiestrę parafialną, a w 1987 roku poświęcono nową plebanię, nad którą czuwał. W czasie jego posługi w Grybowie przeprowadzono remont kościoła św. Katarzyny, zakupiono wysokiej jakości organy według projektu prof. Jana Jargonia (organizowano koncerty muzyki organowej z udziałem zagranicznych wykonawców z Norymbergi, Essen i Hagi), zmodernizowano dzwony kościelne oraz wybudowano mur podporowy i ogrodzenie wokół kościoła. Działał na rzecz uznania kościoła grybowskiego za sanktuarium maryjne – Matki Bożej Przedziwnej, co zostało ogłoszone przez bpa tarnowskiego Jerzego Ablewicza dekretem z dnia 24 grudnia 1974 roku. Pełnił rolę proboszcza do 1987 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę. Do końca życia, aż do 2004 roku, był kustoszem Muzeum Parafialnego w Grybowie.
Odznaczenia, tytuły, wyróżnienia
- 1975 – godność Kapelana Jego Świątobliwości
- 1995 – Honorowy Obywatel Miasta Grybowa
- 2003 – nagroda czasopisma dla młodzieży „Wzrastanie”
Przypisy
Bibliografia
ks. Adam Nita (oprac.), Kapłani zmarli w 2004 roku, „CURRENDA. PISMO URZĘDOWE DIECEZJI TARNOWSKIEJ”, Rok 154 Nr 1, styczeń–marzec 2004. ISSN 0239-2291.
Kazimierz Solarz, Zmarł ks. Prałat Adam Kaźmierczyk, „Kurier Grybowski”, nr 1/24 (5) marzec/kwiecień 2004. ISSN 1509-670X.
ks. Stanisław Gurba, Katarzyna Gruca (red.), W co wierzyć, jak żyć? W 10. rocznicę śmierci ks. Prałata Adama Kaźmierczyka 1920-2004, Grybów 2014. ISBN 978-83-88930-61-4
Maria Filipowicz-Solarz, Żyć prosto i skromnie (wspomnienie o ks. Adamie Kaźmierczyku, w 10-tą rocznicę śmierci), cz. I–III, „Nasza Bazylika. Pismo Parafii pw. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Grybowie” listopad 2013, nr 1, s. 18–20; luty 2014, nr 2, s. 9–11; październik 2014, nr 4, s. 17–19.
ks. Stanisław Gurba, Represja gestapo wobec alumnów seminarium w Błoniu k. Tarnowa. Ze wspomnień ks. prałata Adama Kaźmierczyka – świadka początków męczeńskiej drogi bł. ks. Romana Sitki, „Tarnowskie Studia Teologiczne”, 32(2013)2, s. 89-102.
ks. Stanisław Gurba, Komunikacja nauczyciel-uczeń w procesie resocjalizacji młodzieży. Działalność pedagogiczna ks. Adama Kaźmierczyka w Zakładzie Poprawczym w Tarnowie, [w:] Nauczyciel, wychowawca, pedagog: wyzwania i zadania, red. P. Juśko, M. Borys [i in.], Tarnów 2014, s. 38–47. ISBN 978-83-63827-28-1