Adam Józef Riedl (ur. 7 listopada 1896 we Lwowie, zm. 10 kwietnia 1964 w Warszawie) – pułkownik artylerii w Wojsku Polskim.
Życiorys
Urodził się 7 listopada 1896 roku we Lwowie w rodzinie Jana.
W trakcie I wojny światowej służył w cesarskiej i królewskiej Armii. Jego jednostką macierzystą był pułk armat polowych nr 32, który później zmienił nazwę na pułk haubic polowych nr 30, a następnie na pułk artylerii polowej nr 130. Został mianowany na stopień podporucznika rezerwy ze starszeństwem z dnia 1 lutego 1917 roku w korpusie oficerów artylerii polowej i górskiej.
W 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego i został zatwierdzony w stopniu podporucznika. W listopadzie 1918 brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej w szeregach 1 pułku artylerii polowej Lwów. Awansował na porucznika artylerii ze starszeństwem od 1 czerwca 1919, a następnie na kapitana artylerii z dniem 1 lipca 1923. W latach 20. był oficerem w macierzystym 5 pułku artylerii polowej, a w 1923 roku pełnił funkcję adiutanta sztabowego. W 1928 roku pracował w Centrum Wyszkolenia Artylerii jako instruktor na kursach artyleryjskich w Toruniu. Został awansowany na majora artylerii ze starszeństwem od 1 stycznia 1931. W lutym 1932 roku przeniesiono go do 14 pułku artylerii lekkiej w Poznaniu, gdzie objął stanowisko dowódcy dywizjonu. W czerwcu 1936 roku przeszedł do 30 pułku artylerii lekkiej w Brześciu jako kwatermistrz. Awansował na podpułkownika z dniem 19 marca 1938 roku, zajmując 25. lokatę w korpusie oficerów artylerii. W lipcu 1938 roku przeniesiono go do 7 pułku artylerii ciężkiej w Poznaniu na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku. W wrześniu 1939 roku został wyznaczony na dowódcę 55 pułku artylerii lekkiej.
Podczas II wojny światowej służył w Polskich Siłach Zbrojnych. 20 marca 1943 roku Naczelny Wódz mianował go dowódcą 1 pułku artylerii ciężkiej z dniem 1 kwietnia 1943 roku. 10 kwietnia tego samego roku objął dowództwo pułku. Z dniem 1 listopada 1943 oddział, którym dowodził, został przeformowany w 2 pułk artylerii motorowej. 18 listopada 1943 roku został zastępcą dowódcy artylerii dywizyjnej 1 Dywizji Pancernej. Do końca życia nosił stopień pułkownika artylerii.
Zmarł 10 kwietnia 1964 roku w Warszawie. Pochowano go na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera IIB 30, rząd 6, grób 25). W tym samym grobie spoczywa jego żona Wanda (1900–1977) oraz młodsza córka Barbara po mężu Warda (1929–2015).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych dwukrotnie (przed 1923)
- Złoty Krzyż Zasługi – 25 maja 1939 „za zasługi w służbie wojskowej”
- Medal Niepodległości – 9 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy
- Krzyż Wojskowy Karola
Przypisy
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rozkazy dzienne 1 Pułku Artylerii Ciężkiej i 2 Pułku Artylerii Motorowej 1943 rok. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.14. [dostęp 2024-09-13].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.