Adam Jasiewicz

Adam Jasiewicz (ur. 12 października 1928 w Krakowie, zm. 21 czerwca 2001) był polskim botanikiem, profesorem zwyczajnym oraz wieloletnim dyrektorem Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys

Adam Jasiewicz był synem Jana i Zofii z Roszczyków. W czasie okupacji uczęszczał na tajne komplety. Po wojnie ukończył liceum dla dorosłych w Bytomiu, gdzie przez półtora roku pracował jako górnik w Kopalni Węgla Kamiennego Szombierki. W 1952 roku rozpoczął studia na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie przeniósł się na Wydział Biologii. Po zakończeniu studiów został aspirantem w Katedrze Systematyki i Geografii Roślin Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1955 roku pracował również w Instytucie Botaniki PAN.

W 1958 roku obronił doktorat, a następnie odbył staż w Międzynarodowej Stacji Geobotanicznej w Montpellier. Pracował nad światową monografią rodzaju Scabiosa oraz prowadził badania flory Pirynu. W 1966 roku uzyskał habilitację (od tego czasu był członkiem PZPR), a trzy lata później objął stanowisko dyrektora Instytutu Botaniki PAN oraz kierownika Zakładu Systematyki Roślin Naczyniowych. W 1973 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1982 roku profesora zwyczajnego.

Podczas swoich wypraw naukowych do różnych krajów Europy, Azji i Ameryki zgromadził kolekcję zielnikową liczącą niemal 50 tysięcy arkuszy, które przekazał do Instytutu Botaniki. Był redaktorem naczelnym Fragmenta Floristica et Geobotanica oraz Flory Polski, a także doradcą regionalnym w ramach projektu Flora Europaea. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji, w tym monografii Rośliny naczyniowe Bieszczadów Zachodnich (1965). Otrzymał tytuł Członka Honorowego Bułgarskiego Towarzystwa Naukowego.

W 1983 roku zrezygnował z posady dyrektora Instytutu Botaniki, a do momentu przejścia na rentę inwalidzką w 1992 roku kierował Zakładem Systematyki Roślin Naczyniowych. Zmarł 21 czerwca 2001 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty) (kw. LXXXIV-2-35).