Adam Jaraczewski
Adam Jaraczewski, noszący herb Zaremba, urodził się 12 lutego 1785 roku w Lubini Małej koło Jarocina, a zmarł 22 lipca 1831 roku w Płocku. Był generałem brygady, synem Wojciecha oraz Ignacji Karczewskiej.
Życiorys
W 1807 roku dołączył do armii Księstwa Warszawskiego, biorąc udział w kampanii napoleońskiej. Od 1815 roku służył w armii Królestwa Polskiego, jednak wkrótce zrezygnował z dalszej służby i osiedlił się w lubelskim. Podczas powstania listopadowego pełnił funkcję dowódcy jazdy lubelskiej, uczestnicząc w bitwach pod Jakubowem, Ostrołęką oraz Łysobykami. Wyróżnił się odważnym atakiem na Płońsk, gdzie zdołał rozbić rosyjski garnizon. Zmarł na cholerę w Płocku.
Około 1810 roku ożenił się z Elżbietą Krasińską (1791–1832), znaną polską powieściopisarką.
Był także członkiem loży wolnomularskiej Bracia Zjednoczeni, gdzie osiągnął drugi stopień rytu jako „czeladnik”.
W uznaniu zasług został odznaczony krzyżem Legii Honorowej oraz złotym krzyżem Virtuti Militari.
Jego miejsce spoczynku znajduje się w Jaraczewie.
Przypisy
Bibliografia
- Adam Boniecki, „Herbarz Polski”, (tom VIII str. 236: Jaraczewscy v. Jaraczowscy h. Zaremba z Jaraczewa, w powiecie pyzdrskim)