Adam Janta-Połczyński

Adam Janta-Połczyński (ur. 7 listopada 1839 w Dąbrówce, zm. 24 lutego 1901 w Małej Komorzy) był polskim ziemianinem oraz posłem do Reichstagu w VII kadencji (1887-1890).

Życiorys

Urodził się 7 listopada 1839 roku w Dąbrówce w rodzinie ziemiańskiej herbu Bończa, jako syn Józefa oraz Agnieszki z Janta-Połczyńskich. Dzięki swojej gospodarności, zgromadził liczne majątki w rejonie Tucholi, w tym Wysoką, Małą i Wielką Komorzę, Dąbrówkę, Woziwodę, Nadolnik, a także nieruchomości w Kiełpinie i Raciążu. Jego główną rezydencją był najpierw dwór w Wysokiej, a od 1873 roku dwór w Małej Komorzy, który odkupił od swojego bliźniaka, Nepomucena. W latach 1887–1890 pełnił funkcję posła w niemieckim parlamencie (Reichstagu) VII kadencji, zdobywając ponad 72 procent głosów w okręgu wyborczym Tuchola-Chojnice.

Jego pierwszą żoną była Leontyna (1842-1867) z Zabłockich, herbu Lada, z którą doczekał się syna Leona (1867-1961), który w późniejszym czasie został senatorem oraz ministrem rolnictwa II RP. Drugą żoną Adama była Helena z Zabłockich, z którą miał siedem córek oraz dwóch synów: Zofia Maria (1869-1881), Marianna (1869), Helena Katarzyna (1870-1945), Irena (1873-1958), Adam Franciszek (1874-1902), Stanisław (1875-1936), Lucyna Emilia (1876-1937), Izabela Stanisława Jadwiga (1885), Janina Zofia Barbara (1887-1978). Wnukiem Adama, a synem Stanisława, był Aleksander Janta-Połczyński (1908-1974), który był prozaikiem, poetą, dziennikarzem, kolekcjonerem oraz antykwariuszem. Po wojnie osiedlił się na emigracji w USA.

Adam Janta-Połczyński zmarł 24 lutego 1901 roku i został pochowany w mauzoleum rodzinnym w Raciążu, w pobliżu Tucholi.

Zobacz też

Józef Janta-Połczyński – ojciec Adama, działacz oświatowy i narodowy
Leon Janta-Połczyński – senator i minister II RP
Aleksander Janta-Połczyński – wnuk Adama, prozaik, poeta, dziennikarz, kolekcjoner, bibliofil