Adam Antoni Janik (ur. 26 marca 1913 w Nowym Sączu, zm. 13 stycznia 1991) był polskim lekarzem (chirurgiem), członkiem Armii Krajowej oraz ratownikiem górskim.
Życiorys
W 1937 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 1945 roku zdobył tytuł doktora. W czasie II wojny światowej pracował jako lekarz w gminie Trzciana. Był również aktywnym członkiem Armii Krajowej (pseudonimy: Wilczur, Klon), gdzie prowadził szkolenia dla personelu medycznego w oddziałach partyzanckich oraz udzielał pomocy rannym. Po zakończeniu działań wojennych pracował w Szpitalu Św. Łazarza w Krakowie w latach 1945-1951 oraz pełnił funkcję asystenta w II Klinice Chirurgii krakowskiej Akademii Medycznej w latach 1948-1951. Specjalizował się w chirurgii urazowej oraz neurochirurgii, odbywając staże naukowe m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii (1957) oraz Austrii (1959).
W 1952 roku objął stanowisko ordynatora Oddziału Chirurgii w Szpitalu Miejskim w Rabce, gdzie pracował aż do swojej śmierci. Na początku lat 60. XX wieku rozpoczął współpracę z Grupą Podhalańską GOPR, początkowo w obszarze szkoleń, a następnie jako lekarz Grupy (1960-1965) oraz lekarz naczelny GOPR (1965-1970). W 1961 roku uzyskał tytuł ratownika górskiego. Był jednym z inicjatorów współpracy GOPR z lotnictwem sanitarnym, szczególnie w zakresie wykorzystania śmigłowców.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, gdzie przewodniczył Kołu Terenowemu w Rabce w latach 1957–1983, oraz Towarzystwa Chirurgów Polskich (członek Zarządu Oddziału Krakowskiego w latach 1975-1979, a od 1984 roku członek honorowy). Działał także w Komisji Urazów Ośrodkowego Układu Nerwowego Polskiej Akademii Nauk (od 1972) oraz w ZBOWiD (od 1972). Opublikował 12 artykułów dotyczących neurochirurgii i chirurgii urazowej.
W uznaniu jego zasług został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką „Zasłużony Lekarz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, Odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”, Honorową Odznaką PTL, Złotą Odznaką GOPR oraz Medalem „Zasłużony dla Uzdrowiska Rabka”. Pośmiertnie, w 2017 roku, otrzymał Medal „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
Adam Janik miał troje dzieci. Jego syn, Robert Janik (1941-2023), także był lekarzem i w latach 1993-1998 pełnił funkcję naczelnika TOPR. Córka Małgorzata Janik-Trella pracowała jako urzędnik samorządowy i pracownik socjalny, a druga córka to Lidia Janik-Kurek.
Przypisy
Bibliografia
Tablica dr. med. Adama Janika. [dostęp 2023-04-11]. (pol.).
Becela LidiaL., Kto jest kim w polskiej medycynie: informator biograficzny, Wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162.