Adam i Ewa – dzieło renesansowego włoskiego artysty Tycjana
Obraz ilustruje moment grzechu pierworodnego, którego dopuszczają się pierwsi ludzie na Ziemi – Adam i Ewa. Temat ten został zaczerpnięty z Księgi Rodzaju i stał się jednym z najczęściej przedstawianych motywów w europejskim malarstwie; jest to jeden z nielicznych fragmentów Starego Testamentu, w którym ukazani są nadzy mężczyzna i kobieta obok siebie. Tycjan, odwołując się do ikonografii religijnej, umieścił Adama po lewej stronie drzewa, symbolizującego „dobro”, natomiast Ewę po prawej, jako obraz grzechu. Pomiędzy nimi, na drzewie, znajduje się wąż przedstawiony w formie dziecka, który podaje Ewie zakazany owoc. Adam stara się ją powstrzymać, a jego postura wyraża strach i napięcie. U stóp Ewy leży lis, który jest symbolem zła oraz zmysłowości.
Przypisy
Bibliografia
Patrick De Rynck: Jak czytać opowieści biblijne i mitologiczne w sztuce. Wyd. Universitas, Kraków 2008, ISBN 978-83-242-0903-3
Owoc zakazany. Gość Niedzielny